- ԱՆԻՇԽԱՆ
- (-) NBH 1-0155 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c ա. Ոյր չիք իշխան եւ տէր. անիշխան, ինքնատէր. որ է սեպհական Աստուծոյ. *Աստուած իշխէ ʼի վերայ բնաւից, ինքն անիշխան գոլով. Գր. հր.: *Իշխէ ամենայնին, եւ ոչ իշխի յումեքէ. զի բայց յԱստուծոյ ոչ ոք է անիշխան. ՃՃ.: Եւ զրկեալն ʼի սեպհական իշխանէ իւրմէ. անտերունչ. անթագաւոր. անառաջնորդ, ստրուկ. անգլուխ. ... *Անթագաւոր եւ անիշխան. Լաստ. յիշ.: *Անիշխանն (է) յառաջնորդ է զրկեալ. Գե. Ես.: *Ոմանք անիշխան ասացին զաշխարհս. Ճ. ՟Թ.: ԱՆԻՇԽԱՆ. Չիշխօղ. որ չունի իշխանութիւն ինչ. մերկեալ յիշխանութենէ. ո՛չ ազատ. ո՛չ ինքնիշխան, անզօր. *Այն՝ որ անիշխան եղեւ ընչիցն, լաւ էր նմա՝ թէ չէր զարգացեալ. Լմբ. ժղ.: *Դու Տէր ստորիցս եւ երկնից, եւ ես անիշխան շնչոյս եւ ոգւոյս. Նար. ՟Ձ՟Գ: *Անիշխան կենաց էի. Սկեւռ. աղ.: *Մի՛ անիշխան առնել զմեզ ʼի մերում վիճակիս. Խոր. ՟Գ. 57: *Անիշխան արարեր զիս, եւ նախ քան զիմ դատելն դատեցար. Լմբ. սղ.: *Զի անիշխան արասցէ զմեղացն՝ համարձակութիւն. Եփր. աւետար.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.