ԻՆՔՆԱԿԱՄ

(-) NBH 1-0858 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 12c ա. αὑθαίρετος voluntarius, ultronius, sui arbitrii, liber. Որ ինչ լինի կամօք ւրովք. կամաւոր. ազտական. ինքնայօժար. ուզելով եղածը. ... *Ինքնական կամօք. Խոր. Նոննոս.: *Ինքնակամ յօժարութեամբ. Խոր. Փարպ.: *Վասն ինքնակամ երթին Ոսկ. մ. ՟Բ. 1: *Գովէին զինքնակամ մեղաց. Ագաթ.: *Պատուիրազանցութիւն յարակայ ինքնակամ սխալանք. Նար. ՟Ժ՟Զ: *Ինքնակամ ախտիւ շարժեալ, եւայլն. (որ լինի եւ մ. ) Շ. ընդհ.: Կամ Անիշխան. ազատ. տէր կամաց իւրոց. *Իմանալեաց ինքնակամ անձիշխանութիւնք. Դիոն.: *Ամենայն իմանալի տեսութիւն՝ թէ հրեշտակաց եւ թէ մարդկան՝ ինքնակամ, եւ անիշխան. Մաքս. ի դիոն.: ԻՆՔՆԱԿԱՄ. ἐαυτῷ ἑπιτρέπων sibi indulgens. Որ կամ իանել զկամս ւր. անձնասէր. կամապաշտ. *Իւրաքանչիւր ոք ʼի մէնջ ինքնակամ լինել ոչ պարտի. քանզի որ ինքնակամ է, յայտնի է բարձրամտութիւն ախտանալ. Բրս. հց.: Իսկ Կողոս. ՟Բ 25: Ինքնակամ կրօնիւքʼʼ. յն. ըստ կամի ճգնութեամբ. ἑθελοθρησκία. ԻՆՔՆԱԿԱՄ. αὑτόματος a se ipso faciens, sponte agens. Ինքնաշարժ. դիւրաշարժ. յեղաշարժ. որ ինքնին խլրտի կամ բերի. դիւրապատրաստ. *Ի վերայ ամենեցուն առաքելով զինքնաշարժն եւ զինքնակամ զօրութիւն. որոց պակասելոց լուծեալ եւ մեռեալ լինի մասն, ինքնակամ շնչոյն անբաժ եղեալ: Պաճարեաց ինքնակամ շնչովն, որ ʼի ձեռն ջլացն հասանէ, առ ʼի շարժմունսն զյարձակումն եւ զզօրութիւն դնելով ʼի մարմին. Նիւս. կազմ.: մ. ԻՆՔՆԱԿԱՄ. մ. αὑθαιρέτως, αὑτοπροαιρέτως, αὑτομάτως sponte, sua sponte, ultro եւն. Ինքեան կամ իւրովք կամօք. կամակար ընտրութեամբ. յօժարութեամբ. կամաւ. կամաւորապէս. *Ինքնակամ նահատակեալ ʼի վերայ օրինացն. ՟Ա. Մակ. ՟Բ. 42: *Ընտրեաց ինքնակամ հասանել ʼի տանջանս. ՟Բ. Մակ. ՟Զ. 19: Իսկ ՟Ա. Մակ. ՟Ե. 24: Ինքնակամ գնացինʼʼ. իմա՛, վտարենջեալ անցին առ օտարս. (որպէս դասալիք, փախստեայ): *Անկոչ՝ ինքնակամ յոժար երթեալ ʼի տունն. Ոսկ. մ. ՟Բ. 1: *Ինքնակամ զմահն յանձն առնելով. Կոչ. ՟Ժ՟Գ: *Ինքնակամ արչարի. Ագաթ.: *ինքնակամ հնազանդել, կամ խնդրել. Խոր.: *Չարաչար է ինքնակամ մեղանչելն. Կոչ. ՟Բ: