- ՊԱՂԱՏԻՄ
- (եցայ.) NBH 2-0589 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 10c, 12c ձ. δέομαι oro, precor, supplicor. եալվարմագ, նիյազ էթմէք. Աղաչել. մաղթել. թախանձել յաղեաց վասն աղետից. *Պաղատեցայ առաջի Տեառն: Լուայ պաղատանաց՝ զոր պաղատեցար առաջի իմ: Յաղօթս կացցեն եւ պաղատեսցին առաջի քո ʼի տանս յայսմ: Մի՛ աղաչեր վասն դոցա խնդրուածովք, եւ պաղատիր. ՟Գ. Թագ. ՟Ը. 59: եւ ՟Թ. 3: ՟Բ. Մնաց. ՟Զ. 24: Երեմ. ՟Ժ՟Ա: *Պաղատիմ առ քեզ՝ լուսոյ ճառագայթ: Պաղատիս դարձին իմ առ քեզ, եւ ոչ ձանձրանաս: Զիա՞րդ սատակման ինձ պաղատեցայց, թէ ահա մեղաւորք կորիցեն. Նար. ՟Ժ՟Դ. ՟Ծ՟Ը. Նար. կ.: *Որոյ առաջի՝ պաղատիմք յաղաչանս որ առ Աստուած. Շ. ընդհանր.: հ. ՊԱՂԱՏԻՄ. հ. Պաղատանօք հայցել, կամ լալագին առաջի առնել, արտասուել. ժտել. *Առ աննուազ լիութիւն փրկչիդ Յիսուսի Քրիստոսի՝ պաղատիմ մարդասիրութիւն. Նար. ՟Ժ՟Ը: *Զահեղ անօրէնութիւնս իմ պաղատիմ. Մանդ. ՟Ա: *Ընդ իւղաբերիցն արտասուս՝ զմարդկան բարձօղն արտասուաց՝ պաղատեսցուք արտասուօք՝ մաքրել զմեզ ʼի մեղաց. Շար.: Իսկ յասելն. *Տո՛ւք զփոխարէնըն զոր պարտիք, զաղօթըս սուրբ՝ զոր պաղատիք. Տաղ. իմա՛, պաղատեալ լինիք յինէն, կամ որով պաղատիք առ Աստուած:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.