- ՍՈՎՈՐ
- (ից.) NBH 2-0729 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c, 13c ա. εἱωθώς, ἑθάς, συνήθης suetus, adsuetus, consuetus, familiaris եւ solitus. Ընդելեալ ոք իմիք ստէպ յաճախութեամբ. սովորած. ծանօթ. սովրած, սորված. ... *Ընթանան բազում անգամ առ օտարս՝ իբր առ սովորս. Բրս. արբեց.: *Ոչ ոք երկբայեսցի յուղղակի խորհել սովորիցն. Պտմ. ՟Լ՟Զ: *Ի բարեպաշտելն կարողաց եւ սովորից. Սարկ. հանգ.: *Սովորք ոմանք եւ հասակակիցք. Նար. երգ.: *Սովորս եւ ընդելս եւ բարեկամս. Փիլ. տեսական.: *Ոչ է սովոր ոք ʼի տուն իմ, բայց միայն եղբայրն իմ. Վրք. հց. ՟Ը: ՍՈՎՈՐ. Սովորական ինչ. ընդելական. հասարակ. յաճախեալ. ... *Եւ ոչ ինքն աստղն ʼի սովորիցն էր: Ի սովորից առակաց մարդկան. Բրս. ծն.: Ոսկ. գղ.: *Ի սովոր ախտիցն: Սովոր չարութեամբ: Կամիմ հարկանել զսովոր սիրոյ սպասաւորութիւն. Փիլ. լին. ՟Դ. 31: Փիլ. ՟ժ. բան.: *Զսովորն փառաւորութիւն մատուցանէին: Ոչ սովոր, այլ օտար բարբառով: Ըստ սովոր դաւաճանութեան. Սկեւռ. յար.: *Կամէր հեռանալ ʼի սովոր չարեացն. Վանակ. յոբ.: *Ոչ հաւատալ փութով սովորից չարաց, զի հնացեալ՝ բնութիւն լինի. Մխ. առակ. ՟Ձ՟Թ. (որ հայի եւ ʼի յաջորդ նշ): գ. Սովոր, րք. գ. իբր Սովորութիւն. *Զժամանակս ʼի չար սովորիցն ʼի բարի փոխարկել. Ոսկ. եփես.: ՍՈՎՈ՛Ր ԵՄ, ես. է, եմք, եւ այլն. ἕθω consuetus sum, soleo ἕθος ἑστι mos est, solet. Սովորեալ գոլ. սովորիլ. սովորութիւն է իմ, քո եւ այլն. *Յոր սովոր էր զքարն ժողովել: Սովոր էր դատաւորն արձակել, Որպէս սովոր էր՝ միւսանգամ ուսուցանէր զնոսա: Որպէս եւ սովոր են սմանք. եւ այլն: *Աղաչանաց սովոր ես ողորմել. Խոսր.: *Դուք սովոր էք անցանել ըստ հրամանաւ թագաւորին ձեր. Եղիշ. ՟Ը: *Ես յիմոց ծառայից՝ զոր ինչ յինէն առեալ ունին, անդրէն հանել ոչ եմ սովոր. Իսիւք.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.