- ՍՐԲԱՐԱՆ
- (ի, աց.) NBH 2-0761 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 10c, 12c, 13c գ. ἀγιαστήριον (որ ի սուրբ գիրս թարգմանի սրբութիւն.) sanctuarium, sacrarium, locus et causa sanctificationis ἰερόν sacellum, templum. Բնակարան սրբութեան՝ սրբոյն՝ սրբոց. տաճար. եկեղեցի. խորան. ընդունարան սուրբ իրաց. *Զի՞նչ է, արասցե՛ս ինձ սրբարան. տաճար ասի՝ տաճար իմն սկզբնատիպ խորան: Սրբարան եւ ամենեւին տաճար աստուծոյ (հոգի մաքուր). Փիլ. ել. ՟Բ. 51: *Որք զսրբութիւն սիրեցին, ի սրբարանին աստուծոյ հանգիցեն. Նեղոս.: *Եկեղեցի կոչի ժողովանոց, աղօթարան, եւ սրբարան. Սհկ. կթ. եկեղ.: *Համաքատակի այս սրբարանի խորհուրդ եւ ընդ խորանին աբրահամու. Յհ. իմ. եկեղ.: *Խորհեցան հրկէզ առնել զսրբարանն: Մի՛ տեսցեն աչք մեր կոխան ոտից պղծալից լեալ զսրբարանս մեր, եւ զտեղի փառատրութեան աստուծոյ մերոյ. Ղեւոնդ.: *Ի տանէն սրբարանաց մերոց: Ի սրբարան մեր դադարեալ. Յհ. կթ.: *Զնոյն տաճար տիրական, զսարսափելին ազանց սրբարան. Նար. ՟Ժ՟Ա: *Որ զպատկեր չորեքդիմին՝ կանգնեաց ի տան սրբարանին. Յիսուս որդի.: *Ընկա՛լ յիմանալի սրբարանդ: Զսուրբն ի սրբարան սրբոց մատուցանէին. Լմբ. պտրգ.: Սկեւռ. ի լմբ.: Նմանութեամբ ասի զկուսէն որպէս զտաճարէ կամ զդաբիրայ. *Զսրբարանն մաքրութեան, եւ զընդունակն զգաստութեան. Նար. կուս.: ա.գ. ՍՐԲԱՐԱՆ. ա.գ. Սրբիչ՝ քաւիչ. առիթ քաւութեան. սրբարար. *Որ լինի սրբարան մեղաց, եւ ոչ ի պատիժս. Յճխ. ՟Ժ՟Բ: *Աստանօր առ սեմս տաճարի քում բնակութեան սրբարա՛ն խորանի կացեալ երկրպագեմք. Գանձ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.