ՎՃԻՌ

(վճռոյ, ով, ոց, կամ վճռի, ռաւ.) NBH 2-0827 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c գ. ἁπόκριμα, ἁπόφασις , ψῆφος, ψήφισμα, χρηματισμός եւն. sententia, enunciatio, decretum, responsum πέρας terminus ἁπόλυσις dissolutio ὐπομνήματα monumenta. (գրի եւ ՎՃԻՌ. լծ. վէճ, վճար, եւ այլն). Վճարումն վիճի կամ դատից ոճրի. որոշումն դատաւորի եւ թագաւորի. դատակնիք. հրաման. պատգամ. սահման. օրէնք. ... *Անձամբ յանձինս զվճիռ մահու ընկալաք: Ամենայն հակառակութեան նոցա վճիռ (այսինքն վճար) ʼի հաստատութիւն՝ երդումն է: Գտին զվճիռ արձակելոյն իւրեանց. ՟Բ. Կոր. ՟Ա. 9: Եբր. ՟Զ. 16: ՟Գ. Մակ. ՟Զ. 29: *Դատակնիք վճռիս այսորիկ: Վճռաւ դատապարտութեան դատեսցի: Արտասահմանեալ ʼի դրախտէ անտի աստուածային վճռաւ: Ընդհանուր ամենայն քրիստոնէից հալածանս հասանէր ամպարիշտ վճռաւ (յն. գրով). Եղիշ. ՟Ը: Ոսկ. յհ. ՟Ա. 27: Յհ. իմ. եկեղ.: Նիւս. թէոդոր.: *Ահա գրեալ է ʼի վճիռս վկայից: Է դարձեալ ʼի վճիռսն՝ որ միանգամ վկայեցին (ըստ յն. ʼի յիշատակարանս.) Եւս. պտմ. ՟Դ. 15: *Ցանկ շնչական՝ սատակման վճիռ: Միջոց պայմանի վճռին վրիժուց. Նար. մծբ. եւ Նար. խչ.: *Վասն համառօտ վճռի դատաստանի մարգարէին: Յառաքելական վճիռն յաղթութիւն բարձեալ բերէ. Կոչ. ՟Բ: Սեբեր. ՟Է: *Եօթանասուն ամ մնալոց էին անդէն ըստ վճռին, որ է ժամանակ կենաց մարդոյ, ʼի դաւթայ ասացեալն. Վրդն. դան.: *Ճանաչել ʼի վճռէն տեառն: Զտեառն զվճիռ: Յիշելով զաստուծոյ վճիռն, զոր ասաց ʼի ձեռն մարգարէին. Բրս. հց.: *Յետ վճռոյ դատաւորին. Շար.: *Ետ զնա վանացն՝ վճռաւʼʼ. մուրհակաւ կամ կտակաւ. Մամիկ.: ՎՃԻՌ ՀԱՏԱՆԵԼ, Ի ՎԵՐԱՅ ԱԾԵԼ, ԴՆԵԼ, ՏԱԼ եւ այլն. որպէս ռմկ. վճռել. ἁποφαίνομαι, ἁποκρίνομαι pronuncio, decerno, sententiam dico եւ այլն. *Յաղագս որոց ենն վճիռ հատանելոց (դատաւորք): Զտասն բանս կամ զօրէնս վճիռ եհատ՝ լոկ հրամանօք եւ հրաժարութեամբք: Ոչ վճիռ հատանելով ʼի վերայ՝ պատմեմք: Հատաւ վճիռ մահու ʼի վերայ նորա: Մի՛ հատաներ ʼի վերայ իմ զվճիռ անմահ մահուն. Փիլ. ՟ժ. բան.: Նիւս. կազմ.: Եղիշ. է: Բենիկ.: *Վճիռ ածէ թագաւորին: Զվճիռ մահու ʼի վերայ եդեալ. Լմբ. պտրգ.: Շար.: *Ո՞րչափ եւս առաւել յայսմ վայրի վճիռ հատուցման եդեալ լինէր ʼի վերայ. Եփր. համաբ.: *Թէ զմեզ իբրեւ զայլս դատէաք. անաչառ տայաք վճիռ իրաւանց. Ոսկ. մ. ՟Բ. 11: *Յիսուս Քրիստոս ինքնին է, որ ետ զվճիռ դատաստանիդ: Առ իւրաքանչիւր բանիցն (իրաց) դէպ եւ դէպ զվճիռ դատաստանին մատուցանել. Կոչ. ՟Գ. եւ ՟Բ: ա. ՎՃԻՌ. ա. Վճռական կամ վճարօղ. ազդոյ. գործունեայ. *Վճիռ եւ հատու բանիւ սրբոց առաքելոցն ընկեցեալ ʼի խոնարհ (սիմոն մոգն)՝ եղեւ յերիս մասունս. Ճ. ՟Թ.: եւ Տօնակ.: