- ԱՆՊԱՏՃԱՌ
- (ի, ից.) NBH 1-0227 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 6c, 7c, 8c, 10c, 11c, 12c, 14c ա. ἁναίτιος, -ον non causa, non habens causam Որ չէ պատճառ իմիք. պատճառ չեղօղ. ... *Օրհնաբանի՝ բարին որպէս ամենայն բարեաց պատճառ, որպէս չարեաց անպատճառ. Դիոն. ածայ.: *Անպատճառդ միշտ իմում կորստեան. Նար. ՟Կ՟Գ: *Անպատճառ է չարեաց աստուած. Բրս. չար.: ԱՆՊԱՏՃԱՌ. Որ չէ պատճառեալ յայլմէ. սեպհականեալ ստորոգելի հօր աստուծոյ, որպէս ոչ ծագեալ յայլմէ անձնէ, ոչ ծնաել, եւ ոչ բղխեալ. *Եթէ մեծ է հօր ոչ յումեքէն լինել, ոչ ինչ նուազ որդւոյ՝ յանպիսւոյ հօրէ (գոլ). վասն զի անպատճառի փառացն հաղորդի, եւ յանպատճառէն (է). Առ որս. ՟Գ: *Հայր անպատճառ է, եւ պատճառ. որդի յանպատճառէն, եւ ոչ պատճառ. Ի գիրս հց. տաթեւ.: Տե՛ս եւ ԱՆՍԿԻԶԲՆ: ԱՆՊԱՏՃԱՌ. որպէս Անեղ, հասարակ երից անձանց. *Պղատոն ասէ, մի է պատճառ ամենայնի, եւ ինքն անպատճառ է. Ոսկիփոր.: *Հայր է պատճառ անպատճառից, որդւոյ ծննդեամբ՝ հոգւոյն բղխմամբ. Շ. խոստ.: *Որ բոլորից ես պատճառ էից, անպատճառից, եւ որոց պատճառաւ. Շար.: ԱՆՊԱՏՃԱՌ. Չունօղ զպատճառ արարչական, կամ վախճանական, կամ ապացուցական, եւ կամ իրաւացի. ... *Ոչինչ անպատճառ լինել տացի եւ ʼի մէնջ. Փիլ. նխ. ՟բ.: *Անբան արհեստք լսին, այսինքն ոչ անպատճառք. քանզի ոչինչ է արհեստ, որ ոչ ունի պատճառս: Հմտութիւն է միոյ իրի անպատճառ գիտութիւն, ոչ գիտելով զպատճառն: Ի ձեռն տեսականին եւ բանի գայ ʼի գործածականն. Սահմ. ՟Ժ՟Ա. ՟Ժ՟Բ. ՟Ժ՟Թ: *Անպատճառ սպանումն. Նիւս. բն. ՟Ի՟Բ: *Անպատճառ օցտօղ. Նար. ՟Խ՟Ը: ԱՆՊԱՏՃԱՌ. Որ ոչ տայ պատճառս բամբասանաց. անմեղ. աննվաս. անմեղադրելի. *Անխիղճ եւ անպատճառ իցեն առ հեռաւորս եւ առ մերձաւորս. Յճխ. ՟Ժ՟Ղ: *Զի դու անպատճառ եւ անխոշտանկելի իցես. Պտմ. աղեքս.: մ. ԱՆՊԱՏՃԱՌ. մ. Առանց պատճառի. իբր անյայտ ծագմամբ. ինքնին, եւ վայրապար. *Ունի եւ ջուր, որ անպատճառ այսր եւ անդր հոսի. Խոսր.: *Թագաւորն անպատճառ լի ցասմամբ կայր. Լաստ. ՟Ի՟Ե: *Եթէ այրն անպատճառ թողու զկին. Մխ. դտ.: Եւ Անվրէպ. առանց կարելոյ պատճառել ինչ. հարկաւ. *Այս բան հոռոմոցն սովորութիւն է, զատկի անպատճառ հաղորդելն. Լմբ. պտրգ.: *Պատարագ մատչի անպատճառ. Տօնաց.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.