- ՕՏԱՐԱՑՈՒՑԻՉ
- (ցչի, չաց.) NBH 2-1030 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 12c ա. ξενίζων . Որ օտարացուցանէ. հեռացուցիչ. տարագրիչ. եւ Ապշեցուցիչ մտաց. նորալուր. *Օտարացուցիչ է յաստուծոյ, կամ (ʼի) հաւատոյ. Ճ. ՟Ա.: *Մի զօտարացուցչացն յաստուծոյ բուռն հարեալ զճանապարհեաց. Ներս. աբեղ. ի լմբ.: *Օտարացուցիչ է ամենայն դժնդակաց, կամ ատելութեան. Յճխ. ՟Ժ՟Ա: *Օտարացուցիչս իմն բերես ʼի լսելիս մեր: Գծ. ՟Ժ՟Է. 20:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.