- ԱՆՕՍՐ
- (ի, ից. եւ անօսրունք, անօսունք.) NBH 1-0256 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 12c, 13c ա. ԱՆՕՍՐ որ եւ ՆՕՍՐ. λεπτός, ἁραιός, σπάνιος tenuis, subtilis, rarus Անգայտ. նուրբ. բարակ. թեթեւ. սակաւագիւտ. ցանցառ. դոյզն. գուն ուրեք եղեալ. ... *Նուրբ եւ անօսր օդոյ: Ընդ անօսր օդս սփռեալ. Փիլ. նխ. ՟բ.: Անյաղթ բարձր.: *Ի սիք քաղցր եւ անօսր՝ ըստ տեսլեանն, որ առ եղիա. Վահր. դտ.: *Սղոխք օդոյ, անօսրունք՝ այն, որ ʼի ծովէն, եւ թանձունք որ ʼի լճէն. Փիլ. տեսական.: եւ Խոր. ՟Գ. 62: *Անօսր գէջ, անր գէջ. Եփր. երաշտ.: *Ոչ միայն զանօսրն եւ զկակուղն, այլ եւ զխտացեալ թանձրահողն դիւրեսցէ. Պիտ.: *Անօսունք եւ բարակք եւ անյայտք գնացիցն ելք շնչոյն: Գոլոշիքն ըստ բնութեանն անօսունք եւ նուրբք. Նիւս. կազմ. ՟Ժ՟Գ. ՟Ժ՟Ե: *Արտաքս բերել թելս անօսրունս. Լմբ. սղ.: *Տղայական անօսր եւ կակուղ ձայն: Հաւու անօսր ձայն. Տօնակ.: Ճ. ՟Թ.: *Տան զանձինս սակաւ մի անօսր քնոյ. Եղիշ. միանձն.: *Մի՛ զգուն ինչ եւ զանօսր ʼի մէջ բերեր, այլ զայն՝ որ միշտ ինչ գործիցի՝ ա՛ծ զմտաւ. Ոսկ. ես.: *Մի՛ ինձ զանօսրիցն ասիցես (այսինքն զսակաւագիւտ օրինակաց). Ոսկ. մ. ՟Ա. 4: ՟Գ. 4: *Բան տեառն պատուական էր, այսինքն չքնաղ՝ *Բան տեառն պատուական էր, այսինքն չքնաղ՝ անօսր. Ոսկ. եւ Կիւրղ. ես.: ԱՆՕՍՐ. Աննիւթ. հոգեղէն. հոգեւորական. իմանալի. գաղտնի. ներքին. վսեմ. *Ի հոգի անօսր զսպեալ փոխադրէ: Ընկղմեցաւ յանապական անօսր էութիւնն. Նար. խչ. եւ Նար. կուս.: *Անօսր է խորհուրդս եւ անմարմին: Որք յեւս բարձր եւ անօսր գործ վերացաք: Թէ կամիս, եւ յայլ եւս անօսր օրինակ հայեսցուք. Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. սղ.: *Անօսր բանիս ետ մեզ զգիտութիւն. Գր. տղ.: *Պայծառացեալ անօսր պատուով. Ճ. ՟Ա.: մ. ԱՆՕՍՐ. մ. ἁραιῶς, σπανιάκις, σπανίως rare, σποράδως sparsim Սակաւ ուրեք. ո՛ւր ուրեմն. դժուարաւ. *Այն դուն ուրեք եւ անօսր լինի. Ոսկ. ՟ա. տիմ.: *Բազմաց անօսր գտանէր գործի թլփատութեան. իսկ յորժամ քարիւն լինէր՝ ամենեքեան դիւրաւ գտանէին: Կիւրղ. յես.: *Եղեն սակաւ ինչ եւ անօսր նշանք յետ այնր առ նոսա. Ոսկ. մ. ՟Ա. 4:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.