ԱՍՏՈՒԱԾԱԶԳԵՍՏ

(ի, ից կամ աց.) NBH 1-0323 Chronological Sequence: 5c, 6c, 9c, 11c, 12c - θεόφορος, ἕνθεος deifer, divinus, divus Նոյն ընդ վ. (=ԱՍՏՈՒԱԾԱԶԳԵԱՑ) ըստ ՟Ա նշ. այսինք Զաստուած կրօղ յինքեան. աստուածարեալ. աստուածազան. լցեալ հոգւով աստուծոյ: *Որ յաստուածազգեստացն, եւ որ քաջն գիտեն: Զոր եւ ոմն ʼի փոքր ինչ յառաջագոյն աստուածազգեստացն իմաստասիրեաց. Առ որս. ՟Զ: *Որպէս աստուածազգեստիցն էր ծանօթ. Սարգ. ՟ա. պ. ՟Բ: *Յաստուածծազգեստիցն տուաւ. Շ. հրեշտ.: *Աստուածազգեստիցն ծերոց. Մագ. ՟Ի՟Զ: *Զաստուածզգեստին պանծանս. ՟Կ՟Ա: *Զի մի՛ աստուածազգեստ իմանայցի Քրիստոս: Ոչ բնակեալ ʼի մարդում եւ աստուածազգեստ, որպէս զայլսն՝ որք եղեն հաղորդ աստուածութեան նորա. Պարամպմ. ՟Խ՟Ե. եւ ՟Ժ՟Ե. եւ այլն: Զայսոսիկ գրէ կիւրեղ ընդդէմ նեստորի. իսկ Ածաբ. առ որս. ՟Ժ. յուշ առնէ, թէ երբեմն ապողինարիտք չառնուին յանձն ասել զՔրիստոս աստուածազգեստ, այլ միայն մարմնազգեստ, զի չնդունէին զանձնաւորական միաւորութիւն աստուածութեան ընդ մարդկութեան: ԱՍՏՈՒԱԾԱԶԳԵՍՏ. ըստ յն. ոճոյ, առաւել նշանակէ զլցեալն հոգւով մարգարէութեան. *Նախասաց բարբառ աստուածազգեստիցʼʼ. այսինքն մարգարէից. Զքր. կթ. հմբ.: Եւ ըստ այսմ առաւել բայիւ վարի. ἕνθεος γίνομαι, ἑνθουσιάζω, ἑπιθειάζομαι Տե՛ս ԱՍՏՈՒԱԾԱՐԵԼ, իբր մարգարէանալ. *Ոչ կարեմ ունել զհեշտութիւնս, աստուածազգեստ լինիմ, փոքր ինչ եւ իբրեւ զՅովհաննէս աւետարանեմ. Ածաբ. յայտն.: *Աստուածազդեստ եղեալք արք եւ կանայք՝ մի պար եղեալք երգէին: Յորժամ աստուածարէ եւ աստուածազգեստ լինի միտքն, ոչ եւս է յինքեան: Ոգիք յորժամ աստուածազգեստք լիցին. եւ այլն. Փիլ. ստէպ: