- ԱՍՏՈՒԱԾՈՒՀԻ
- (հւոյ, հեաց, կամ եանց.) NBH 1-0332 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 8c, 10c, 13c գ. θεά, ἠ θέος dea գրի եւ ԱՍՏՈՒԱԾՈՒՐՀԻ. Չաստուածուհի. կին ʼի պաշտօն առեալ առ հեթանոս. *Ընդ որ բարկացեալ յոյժ աստուածուհին. Պիտ.: *Չաստուածուհեաց (կամ զաստուածուհեաց) ունել զտեղի. Խոր. ՟Ա 28: *Առնէր զոհս աստուածոցն եւ աստուածուհեաց. Ճ. ՟Ա.: *Էին բագինք աստուածուհեացն՝ իռիասայ եւ աթինայ. Հ=Յ. յունիս. ՟Ժ՟Ա.: *Նոքա եւ զյարութիւնն Աստուած ոմն գոլ կարծէին, իբրու սովորեալք արուս ոմանս աստուածս, եւ էգս աստուածուհիս պաշտել. Ոսկ. գծ.: *Զաստուածուհին ʼի տօնիս ներբողեսցուք .. Ասացից ʼի սակս աստուածուհոյն. Պաղտ. տիմ: * Ո՛չ աղեղանց՝ իբրու ոմանք ամազոնք, արհեստիւ հնարաւորելով, եւ ոչ վահան եւ նիզակ առնելով՝ նմանել աստուածուհոյն (աթենասայ). Պղատ. օրին. ՟Է: *Ասաց քրմակինն աստուածուրհեայ. ʼի բարի ժամու մտեր առ աստուածուրհիս. Պտմ. աղեքս.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
