- ԲՆԱԿԱՒՈՐ
- (ի, աց.) NBH 1-496 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c ա. μόνημος permanens, φυσικώτερος, ὀ κατὰ φύσιν naturalis, naturae consonus Որպէս Բնակ կամ բունեալ եւ բնակեալ հաստատութեամբ. մնացական. եւ Բնիկ. բնաւորական. բնական. բնաւորեալ. հաստատուն. *Եղիցի յոյս վախճանի քոյ, ասէ տէր, բնակաւոր որդւոց քոց ʼի սահմանս նոցաʼʼ. յն. մնայուն, կամ մշտնջենաւոր. Երեմ. ՟Լ՟Ա. 17: *Եւ է ժամ, զի առողջութիւնն հիւանդութիւն լինի, յորժամ ցաւն բնակաւոր լինիցի. Ոսկ. ես.: *Զքո բնակաւոր հեզութիւնդ (յն. զըստ բնութեան) ʼի չբնակաւոր գազանութիւնն հաներ: Քան զայլսն առաւել բնակաւորք (յն. բնականագոյնք). Ոսկ. մ. ՟Ա. 4. եւ 17: *Հարկաւորք բնակաւորք (այսինքն սպասահարկուք ʼի բնէ): Ոչ են եկամուտ ʼի նա կամքն, այլ բնակաւորք. Եզնիկ.: *Բնակաւոր շարժումն բնութեան: Բնակաւոր կերակուր: Առեալ ʼի հօրէ զբնակաւոր զիւր թագաւորութիւնն. Իգն.: *Յաղթել բնակաւոր կարեաց մարմնոյ. Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ա. եւ ՟Ժ՟Բ: *Բնակաւոր ցանկութիւն. Ճ. ՟Գ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.