- ԼՈՒԾԱԿԱՆ
- (ի, աց.) NBH 1-0894 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 10c, 12c, 13c ա. ῤοώδης, ῤυτός fluidus ἕκλυτος , λύσιμος solutilis διαλυόμενος solubilis. Լուծ. հոսանուտ. ծորելի. հեղուկ. խոնաւ. կակուղ. ցնդելի. սահական. փոփոխական. եղծելի. ապականացու. լուծանելի. քայքայելի. թոյլ. *Եւ ըզբնութիւն լուծականին (ջրոյ), կարծրացուցեր իբր արձանին. Յիսուս որդի.: *Ոչ պաղեալ, ոչ թանձրացեալ, այլ լուծական. Երզն. ոտ. երկն.: *Երկնագոյն դաշտաց՝ լուծական լերանց (կոհակաց ծովու): համայնիցս լուծականաց՝ հոսանուտ եւ ստորածորելի նիւթից. Նար. խչ. եւ ՟Ղ՟Գ: Նմանութեամբ. *Յառաջաբերակա՞ն ուրեմն, եւ լուծակա՞ն բան. քաւ եւ մի՛ լիցի. զի զբանն ես էապէս ասեմ անձնացեալ, եւ ոչ լուծական բան. Աթ. ՟Ը: *Եւ մահացու լուծականն՝ առ վերնականն կենսածին: Բերողի ստուերին կտակի անկայի եւ լուծականի. Նար. մծբ.: *Լուսինն ʼի հինգետասան աւուրն լուծանի. եւ մեք յայն հասակն թուլանամք մեղօք. այս հինգետասան սաղմոս ʼի պնդութիւն լուծական հասակին եղիցի. Տօնակ.: *Չարութիւն ապականացու է եւ լուծական: Ի մէնջ յերեւելեացս լուծականաց: Անկայուն եւ լուծական բնութիւն թառամի. Շ. ամ. չար. եւ Շ. մտթ.: եւ Շ. ՟ա. պետ. ՟Ժ՟Թ: ԼՈՒԾԱԿԱՆ. Լուծիչ, քայքայիչ. քակօղ. διαλυτικός dissolvendi vim habens. *Որ լուծականն է մարմնոյ այրելով. Պղատ. տիմ.: ԼՈՒԾԱԿԱՆ. իբր Լուծողական, մաքրողական, որ դիւրաւ տայ ʼի դուրս վտարել զաւելորդս բնութեան. փորը լուծել՝ քշել տուօղ. *Մաղձքն՝ որ պնդեն զբնութիւնն, ʼի լուծականացն եւ ʼի վեր եւ ʼի վայրհանողացն զնոսա բռնահարին ʼի դեղոցն. Խոսր.: ԼՈՒԾԱԿԱՆ. Որ ինչ անկ է աւուրց լուծանելոյ զպահս. ուտիքի. *Ապա ճաշակեն ʼի լուծական կերակուրսն. զի նա է կատարումն պահոցն. Խոսրովիկ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.