- ԱԶԴՈՒՄՆ
- (դման, անց.) NBH 1-0010 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c գ. ἑνέργεια , operatio, actus, instinctus Ազդեցութիւն. ազդեցումն. ներգործութիւն. շարժումն ներքին. շնչումն. թելադրութիւն. դրդում. ամէլ, իլհամ *Արդ զի՛նչ, ազդմա՞ն կարօտ է որդի. ʼի բա՛ց տար: Ազդմունս արար առ հրեայսն. Ոսկ. յհ. *Յազդմանէ հոգւոյն զլինելոցս նախատեսեալ: Յազդմանէ սատանայի: Արկածք վնասուց յազդմանէ չարին: Ազդումն ինչ, եւ ոչ էութիւն անձնաւոր: Ոչ գիտեմ ասել՝ յորպիսի՛ ազդմանէ զմիմեանս կոտորեալ: Ազդումն եղեւ հոգւոյս իմոյ: Ի նմանէ նախ զազդումն ընկալցի: Խափանումն ազդմանցն (աստեղաց). Յհ. իմ. ատ.: Վրք. հց.: Յճխ.: Խոր.: Եղիշ.: Լմբ.: Բրս. ծն.: Իբր թանձրացեալ, Ազդօղ. ներգործօղ. շարժիչ. *Ի կտակս օրինացն եւ մարգարէիցն՝ ազդումն եւ պատճառ: Շարժարան շրթանց, ազդումն բանի. Նար.: Կամ սեպհական գործ. արդիւնք. *Ետ նոցա Աստուած հոգի յիմարութեան. զետն աստ մի՛ ինչ ազդումն կարծիցես ʼի նմանէ, այլ՝ թոյլ տալ. Մեկն. հռ.: *Ոմն, եւ ազդմունք իւր. որոտումն, եւ ազդմունք իւր. Նար.: ԱԶԴՈՒՄՆ. Զգացումն. զգածումն. տպաւորութիւն. զգայութիւն. հասո. *Են եւ ազդմունք ինչ բնականք: Թափուր յազդմանէ բարեաց իմաստից: Ի չորից բնութեանց (տարերց), որ անկանին ըստ ազդմամբ: Ձայնի բնութիւն ʼի հեռաստանէ տայ զազդումն: Ի գործելն միայն ունին զազդումնն (հեշտութիւնք). Եզնիկ.: Նար.: Վեցօր. ՟Գ: Շ. բարձր.: Սարգ. յուդ. ՟Բ: *Անդամոյ ցաւ ʼի գլուխն տայ զազդումն. ʼի գլխոյն եւ ամենայն զօրութիւնք ազդմանցն յայլս իջանեն. Սկեւռ. յար.: ԱԶԴՈՒՄՆ. Ազդարարութիւն, ձայնատուութիւն, զեկուցումն. լուր. ձայն. բարբառ. իմաց, ձան, խօսք. խապէր *Ազդմամբ ձայնի. Յիսուս որդի. եւ Շար.: *Այս ամենայն ազդումն հասանէր առ զօրավարն պարսից: Ազդմունք վայելչականք, օրհնեալ, գովեալ: Ի գոչումն ազդման, ʼի ձայն ցնծութեան: Զօրութիւն ազդման ʼի տուր հագագի: Վաղազեկոյց ազդմամբ գուշակեցար ʼի գրոցն. Եղիշ. ՟Է: Նար. ուր եւ *Զքարն բաւես ցուցանել կերպարան ազդման. իմա՛ խօսողական: Եւ *Միջնորդ ազդման շրթանց, կամ գործի ազդման լեզուիս շարժութեան է բերանն խօսողի: Ուստի՝ ԱԶԴՈՒՄՆ ԱՌՆՈՒԼ է զգալ, զգածիլ. կրել. *Նախ քան զզգալն զվտանգսն՝ յանհոգութեան կայ. եւ արդ յառնլոյ զազդմունս չարեացն՝ ʼի տագնապի կայ: Որոց ոչ զկենդանութիւնն զգացեալ եւ ո՛չ զմահու ազդումն առնուն. Եզնիկ.: մ. ԱԶԴՄԱՄԲ. մ. Ներգործութեամբ. արդեամբք. իրօք եւ յանձին զգալով. *Ասացաք՝ զօրութեամբ բաժանել զշարունակն, եւ ոչ ազդմամբ. զի ազդմամբ բաժանելն՝ տարորոշ առնէ: Բանական գոլով մարդոյ՝ ոչ երբէք բաժանի, ոչ ազդմամբ եւ ո՛չ մտածութեամբ: Եկեր (Ադամ), եւ մեռաւ զօրութեամբ, թէպէտ եւ ոչ ազդմամբ. Սահմ.: Լծ. պորփ.: Իգն.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.