- ԾՓԻՄ
- (եցայ.) NBH 1-1029 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 7c, 10c, 11c կ.ձ. κυμαίνω fluctuo κλυδωνίζομαι fluctibus agitor χειμάζομαι tempestate agitor, molestia afficior βασανίζομαι affligor. Ի ծուփս լինել. ʼի ծփանի կալ. ծփալ. ալէկոծիլ. ալեօք. կուտակիլ. հողմակոծիլ. տատանիլ. խռովիլ. աղմկիլ. ... *Անօրէնք իբրեւ գծով ծփեսցին: Բազում ծուփս (կամ մրկօք) ծփին ամենայն մարմինք անզգամաց. Ես. ՟Ծ՟Է. 2: Առակ. ՟Ի՟Զ. 10: *Նաւն ծփեալ յալեացն: Ծփէաք ʼի հանդրին անդունս. Մտթ. ՟Ժ՟Դ. 24: Գծ. ՟Ի՟Է. 27: *Որ ծփիմս ալէկոծեալ յանցանօք մեղացս. Ժմ.: *Ընդ յոնանու անձն իմ ծփեալ յալիս մեղաց ծովու. Շար.: *ըստ օրինակի խռովութեան մրրկաց ծովու ծփեցայ: Ի կոծ մրրկաց ծփիմ: Թէ զծփեալս հաստատեսցես. Նար.: *Սահեալս եւ ծփեալս առնէ, եւ ոչ ուրեք թողու դադարել: Քննութեանն, որ միշտ ծփեալ լինէր. Ոսկ. յհ.: *Ողորմութիւնք աղքատացն անցուցանեն զմեզ ընդ սահելի եւ ըստ ծփելի կեանս աշխարհիս. Մանդ. ՟Ե: *Ծփելոց նաւահանգիստ. Յճխ. ՟Ժ՟Ա: Նար. ՟Հ՟Ե: *Յերկուս վարանս միտք իմ վնասակարս ծփին. Յճխ. ՟Ի՟Ա: *Ծփեալք գործովք եւ հոգովք. Ի գիրս խոսր.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.