- ԿԱԼՈՒՄՆ
- (լման, անց.) NBH 1-1034 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 9c, 10c, 13c գ. κατάσχεσις occupatio, retentio. Ունողութիւն. ընբռնումն. կալանք. կալողութիւն. *Զանկիրթն վարժից՝ կալամբ կապանաց եւայլն. Նար. խչ.: *Առանց հողոյ ոչ լինի թանձրութիւն, եւ առանց ջրոյ կալումն եւ ըմբռնումն. Վրդն. ծն.: ԿԱԼՈՒՄՆ. κατάστασις constitutio. Բաղկացութիւն. կացուցումն. *Ծաղիկ եւ շուշանն յերկնուց ունի զկալումն գոյացութեան, յանոյշ հոտոյն (եւ ʼի մարմնոյն). Զքր. կթ. եկեղ.: *Եվ այս ըստ ներտաղական երից ծայրիցն կալմանց. Անան. եկեղ.: ԿԱԼՈՒՄՆ. σχέσις habitus, habitudo, relatio, affectio. Ունելութիւն, ունակութիւն ստացեալ. կջրք. յոժարութիւն. եւ Յարաբերութիւն առ այլ. կապակցութիւն. ազգակցութիւն. ընտանութիւն, կախումն. *Աստուած ո՛չ ըստ կալման, որպէս մեք, այլ առանց կալման ունի զբարերութիւնն. իսկ մեք կալմամբ: Կալմունք նոցա են չարք, այսինքն սրտմտութիւն, ցանկութիւն եւայլն. Մաքս. ի դիոն.: *Բնակեաց ʼի նմա ամենայն լրումն աստուածութեանն մարմնապէս. այսինքն ո՛չ ըստ հաղորդութեան կամ կալման: Ո՛չ փոխադրութեամբ, կամ կալմամբ, այսինքն տրով շնորհի, այլ մարմնապէս, որ է էապէս. Պրպմ. ՟Ի՟Ա. ՟Լ. եւայլն: *Առնուլ զմարմին՝ ոչ կալմամբ, որպէս մարգարէքն, այլ՝ միաւորութեամբ. Մեկն. ղեւտ.: *Հերակլեանցն ասի սեռ ʼի միոջէն կալմանէ: Ունին երկուս կալմունս. առ ʼի յառաջ քան զսոսայն, ըստ որում տեսակք. իսկ առ զկնի սոցայն՝ ըստ որում սեռք. բայց ծայրքն մի ունին կալումն. Պորփ.: *Ենթագրութիւն, որպէս առ իրս. իսկ սահման, որպէս առ կալմունս իրաց, զորս առ միմեանս ունին. Անյաղթ պորփ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.