- ԿԱՄԱԿԱՐՈՒԹԻՒՆ
- (-) NBH 1-1040 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 8c, 11c, 13c գ. ἐκουσιασμός, προαίρεσις actio voluntaria, voluntas, consilium, propositum եւ ἑξουσία auctoritas, factultas, potestas եւ αὑθάδεια contumacia, pertinacia. Ինքնակամ յօժարութիւն. եւ անձնիշխանութիւն, կամ անձնահաճութիւն. հլութիւն, եւ անսաստութիւն. ազատութիւն ʼի լաւ կամ ʼի չար անդր. (ուստի շփոթի ʼի գրչաց ընդ Կամակորութիւն.) *Միաք կամակարութեան. Յոբ. ՟Լ՟Զ. 19: *Անձնիշխան կամակարութիւն մտացն: Զկամակարութիւն մտացն եւ մարմնոյն ածել ʼի հնազանդութիւն. Յճխ. ՟Ժ. եւ ՟Զ: *Քաղցրութեամբ եւ կամակարութեամբ զամենեսեան ձգէ առ ինքն: Կամօք կամարութեամբ եւ մտօք յօժարութեամբ կոչէ զամենեսեան: Կամօք կամակարութեան ընդ հնազանդութիւն մտանել բարութեանն: Ոսկ. յհ. ՟Ա. 9. 11: *Կամօք կամակարութեան եկն ʼի տեղի չարչարանացն. Կոչ. ՟Ժ՟Գ. 7: *Վարձս ընդ կամակարութեանն առնուլ. Եզնիկ.: *Կամակարութեամբ յարձակեալ ʼի վերայ մահու. Եղիշ. ՟Ա: *Փութոյն անխափան կամակարութեամբ: Չարաբարոյ կամակարութիւն. Պիտ.: *Կամակարութեամբ եւ ծուլութեամբ անարգել զօրէմս. Յհ. իմ. ատ.: *Աներկիւղ կամակարութեամբ գործէ զաղտէղի գիճութիւնս. Փարպ.: *Եւ ինքն առ կամակարութիւն ʼի դահճապետէն.. Նախ. երեմ. այսինքն ազատութիւն:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
