ՀԱՐԿԱՆԻՄ

(հարայ.) NBH 2-0064 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 10c, 11c, 12c ձ. ռմկ. զարնուիլ, սիրահարիլ .... որպէս Յարիլ ʼի սրտէ. զառածանիլ. անձնատուր լինել. մոլիլ. տռփալ. հակամիտել. *Յոյժ հարեալ էր ʼի դստերն յակոբայ. Ծն. ՟Լ՟Դ. 19. (ա՛յլ ձ. մեկնաբար, ʼի սէր դստերն:) *Եւ էին երկոքեան հարեալ ʼի նմա. Դան. ՟Ժ՟Գ. 10: *Տռփեցաւ հերայ ... հարեալ ʼի նմա: Հարեալ էին յադոնիա յոյժ տռփմամբ. Նոննոս.: *Հարելոցն ʼի սէր աշխարհիս. Խոսր.: *Հարան ʼի սէր ընչիցն: Այլ ոմն ʼի սէր կանանց հարեալ. Իգն.: *Որք ունին սիրտ հարեալ զագահութեան (կամ զագահութեամբ). ՟Բ. Պետ. ՟Բ. 14: *Հարաւ յաստուածս օտարս. Մաղ. ՟Բ. 11: *Հարեալ ʼի ցանկութիւնս մարմնոյ, կամ ʼի կարասւոջ, կամ ʼի փափկութիւնս: Մի՛ զայսմ հարկանիցիմք, այլ զայնու գայցեմք: Զի՞նչ ասասցուք զախտի հարեալսն. Ոսկ. ստէպ: *Ի հրապոյրս նախարարացն հարեալ: Ամենայնիւ յամենայն բերեալ հարան ʼի կամս ոստիկանին. Յհ. կթ.: *Ի շահս կամ ʼի գնօղս հարկանել (իլ). Սարգ. յուդ. ՟Բ. որ ասի եւ ՀԱՏԱՆԻԼ: դիմազ. ՀԱՐԿԱՆԻ հարաւ. դիմազ. Գայ. դիպի, կամ ʼի վերայ հասանէ. լինի. համակէ. զգածէ. եւ Ի վեր երեւի. գալ, դպչիլ. ... *Ցաւ հարկանի որովայնիս: Ցաւք երկանց ինձ հարկանին: Յորժամ ահեղ արհաւիրք հարկանիցին. Շ. եդես.: Եփր. խոստ.: Մանդ. ՟Զ: *Հոտ ինչ չար ʼի քէն հարկանէր առ թագաւոր ոք. Մանդ. ՟Ա: Տե՛ս եւ ʼի բառն ՀՈՏ: *Երփն երփն հարկանէր յամենեցունց. Եզեկ. ՟Ի՟Գ. 15: Տե՛ս եւ ʼի բառն ԵՐՓՆ: *Մինչդեռ արեւն ընդ ծայրս հարկանէր. Արծր. ՟Բ. 3. (որ լինի եւ ներգ՛՛:) Ի ճառագայթից արեգականն՝ որ զնովաւ հարկանիւր. Լաստ. ՟Ժ: ԶԱՀԻ կամ ԶԱՄՕԹԻ կամ ԶԴՈՂԱՆԻ ՀԱՐԿԱՆԻԼ. Տ. ʼի բառս անդ ԱՀ, ԱՄՕԹ, ԴՈՂ, եւ այլն: Ի ԴԻՄԻ ՀԱՐԿԱՆԻԼ. Տ. ԴԷՄ: