- ՅԱՒԷՏ
- (-) NBH 2-0351 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 8c, 9c, 10c, 12c ա.մ. μᾶλλον magis, amplius. Առաւել. յոյժ. կարի. անշուշտ. աւելի. ղիատէ. (լծ. եւ էվվէլա, էվէթ ). *Յաւէտ, եւ նուազ. Արիստ. ստորոգ. ստէպ: *Դոյզն զյաւէտն պարունակէ. Նար. մծբ.: *Զի յաւէտ մեզ բանս բարւոք որոշեսցի: Որք յաւէտն հաղորդին միոյ եւ անբաւ պարգեւին Աստուծոյ, յաւէտ են մերձ առ նա. Դիոն.: *Ոչ շփոթեալ յիւր յաւէտն պարզութենէ. Ժող. շիրակ.: *Էր տեսանել քան զԱբրահամ յաւէտ զկինն օտարասիրագոյն. Ճ. ՟Ժ.: *Ե՛ւս յաւէտ մերձեցաւ ʼի վերայ իմ արքայութիւնն Աստուծոյ: Որ քան զամենայն դժնեայս յաւէտ վրիպեցայ: Ի զգուշանալն առաւել՝ յաւէտ վնասեցայ. Նար.: *Եւ զայն ոչ միայն քաջութեամբն՝ քան եթէ յաւէտ իմաստութեամբ յարդարեալ հնազանդեցոյց: Իմաստնագոյնք ցուցան քան զամենեսեան, եւ յաւէտ բարգաւաճեալք: Եղծանելի՛ է ո՛չ զյոյժ հաւաստին, եւ ոչ զյաւէտ կարելին. Պիտ.: շղ. ՅԱՒԷՏ ԶԻ. շղ. μᾶλλον δε imo, potius. Մանաւանդ. մանաւանդ թէ. ե՛ւս առաւել զի. տի՛նա. ... *Ծաղու արժանի է բանիս կազմութիւն, յաւէտ զի՝ հառաչանաց: Ոչ գոյացեալն հաւասար է ոչնչի, յաւէտ զի՝ բոլորովիմբ ոչինչ: Որոց ʼի դէպ էր, յաւէտ զի՝ հարկաւոր. Կիւրղ. գանձ.: եւ Պրպմ.: մ. ՅԱՒԷՏ. մ. որպէս արմատ Յաւիտեան բառին (լծ. յն. այի՛. արաբ. ապատ, էպէտ ). ἁεί semper, perpetuo. Յաւէժ. միշտ. հանապազ. ... *Այժմ եւ յաւէտ Հօր եւ Որդւոյ եւ Սուրբ Հոգւոյն ամէն. Ժմ.: *Ի փառաբանութիւն Աստուծոյ յաւէտ եւ միշտ պարապելով: Միշտ բանիւ վարդապետիցէք, եւ գործով զնոյն յաւէտ առնիցէք. Խոսր.: *Ընդ նոսին երգել միշտ օրհնութիւն յաւէտ (իբր յաւէժական), Սուրբ Երրորդութեանն փառք յաւիտեանս՝ ամէն. Շ. տաղ.: *Առ ստացօղն՝ միշտ նենգաւորս, եւ առ բանսարկուն յաւէտ հաւատարիմս: Ոչ նոր ինչ գտեր յիս, այլ նոյն եմ յաւէտ նովին պատահմամբ յանցաւորութեան. Նար. ՟Ի. ՟Ի՟Ա: (յորս փակի եւ իմաստ ձայնիս ըստ ՟Ա. նշ.):
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.