- ՆՈՒԱԶ
- (ի, ազք կամ զունք, զից.) NBH 2-0448 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c ա. ὁλίγος, ὁλιγοστός, μικρός , σμικρός, ἑλλεῖπος, ἑλάττων, -ον paucus, perpaucus, tenuis, parvus, modicus, minor, minus βραχύς brevis, exiguus. Նիազ. նուազ. սակաւ. սակաւաւոր. սուղ. պակաս. թերի. փոքր. դոյզն. դուզնաքեայ. յետնեալ. ... (իսկ պ. նիյազի ՝ է կարօտեալ). *Եղիցին աւուրք նորա նուազ: Նուազ արարեր զաւուրս ժամանակաց նորա: Նուազունս արարից զձեզ: Յորս նուազունք, այսինքն ոգիք իբրեւ ութ ապրեցան. եւ այլն: *Թուի գոյացութիւն ոչ ընդունել զյաւէտն եւ զնուազն: Առաւել ջերմ, եւ նուազ ասի: Մեծն՝ նուազի ասի մեծ. եւ նուազն՝ մեծի ասի նուազ. Արիստ. ստորոգ.: *Պարտ եւ արժան է միշտ հանգէտքն զհանգիտացն ստորոգիլ. մեծ զնուազիցն, եւ նուազքն զմեծիցն ոչ եւս. Պորփ.: *Թէպէտեւ կարի յոյժ նուազ էին քան զնոսա, ոչ ինչ զանգիտեցին առ ʼի յոյժ բազմութենէն. Եղիշ. ՟Գ: *Քրիստոնէութիւն նուազ եւ հալածական, նորոգ սկսեալ. Իգն.: *Օրինակ այսմ բնութեան ոչինչ արժանաւոր ունելով՝ վարիմք նուազիւք. Բրս. ապաշխ.: *Որքան առաւել ես ընչեղութեամբ, այնչափ նուազ ես սիրով: Փոքր ինչ նուազն հաւասար է ոչ միոյ (կամ ոչնչի). Բրս. ընչեղ. եւ Բրս. յուդիտ.: Եւ քան գայս ոչինչ նուազս խորհի կաթողիկէ եկեղեցի. Աթ. ի հոգին սուրբ.: *Ընդ նուազ իշխանօք (էին)ʼʼ. այսինքն սակաւաւոր ազնուականք տիրէին նոցա. ὁλογαρχούμενοι. Ոսկ. մ. ՟Ա. 4: ՆՈՒԱԶ ԱՌՆԵԼ. σμικρίνω. Սղ. ձը. 44. Տ. ՆՈՒԱԶԵՑՈՒՑԱՆԵԼ: ՆՈՒԱԶ. որպէս Նուրբ. բարակ. թափանցանց. ինճէ. նազիք. *Նուազ, այսինքն նուրբ ասի ʼի վերայ նորա, զամենայն ծանրութեամբ եւ հեռակցութեամբ զանց արարեալ, եւ յամենայն անարգելաբար մտեալ: Եւ ամենայնի պատճառ է նուազ. քանզի ոչ ուրեք գտցես զնուազին էութիւն անհաղորդելի. այսպէս է առնլի նուազն ի վերայ աստուծոյ, ներգործօղ եւ թափանցիկ մինչեւ ցորոշումն սրտից. Դիոն. ածայ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.