- ՈՄՆ
- (ուրումն կամ որումն, ումեմն կամ ուրեմն, ոմամբ, ոմանք, անց, ամբք.) NBH 2-0515 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 8c, 10c ա.գ. τίς, τίνες, τι quidam, quaedam, quoddam; aliquis, -qua, -quid; quispiam, certus, nonnulli τό μεν, τό δε illud, hoc ὀ, ἤ, τό hic, haec, hoc. Ոք, այն ոք, այլ անուն. մին, միւսն. է՛ որ. են որ. մեկը, մեկալը. ... *Ասէ ոմն ցնա: Ոմանք ի դպրացն: Ոմանք ի նոցանէ, ի սոցանէ, յայսցանէ՝ յայնցանէ: Քահանայ ոմն: Ոմն օրինական: Կանայք ոմանք: Առն ուրումն մեծատան: Թագաւոր զոմն ասեն զյիսուս. եւ այլն: Կամ *Ոմն պահէ օր ըստ օրէ, եւ ոմն պահէ զօրհանապազ: Ոմն քաղցեալ, եւ ոմն արբեալ: Ումեմն ետ հինգ քանքար, եւ ումեմն երկուս, եւ ումեմն մի: Ումեմն ի հոգւոյն տուեալ է բան իմաստութեան, այլում բան գիտութեան, եւ այլն: *Ասաց ոմն յօտարացն (պղատոն). Առ որս. ՟Ե: *Որպէս ոմն յումեմն է առեալ՝ ոմանց իմաստասիրեաց (պօղոս առ աթենացիս բանիւ միոյ ի քերթողաց նոցա). Նար. առաք.: *Ոմն մի մարգարէ ի քրիստոնէից երեւեցաւ: Ոմն մի անկեալ մեռաւ: Ոմն մի որոց անդն կային՝ ասէ: Ստգտանէ զքեզ ոմն մի. Տէր Իսրայէլ.: Ճ. ՟Ա.: *Որումն կառօք տեսեալ՝ իբրեւ զօրավար պայծառագոյն, եւ որումն իբրեւ զայր մի ի դատողական աթոռ դատաւոր. Ագաթ.: *Սուրբ հոգին առ ինչունակ է, զի որումն հոգի է. վասն զի ի դէմս հօր եւ որդւոյ ասի հոգի. Քեր. քերթ.: *Հանդիպեալ ուրեմն մեծատան, որ էր այր երեւելի. Ճ. ՟Ա.: ՈՄՆ. որպէս Իմն. ինչ. մի. այս. այն. (ըստ յն. ոճոյ.) *Ոմն քերականութիւն: Ոմն ձի: Ոչ ինչ յաւէտ մարդն գոյացութիւն՝ քան ո՛մն արջառ: Ոմն ձեռն, ոմն գլուխ: Ըստ երկրորդաց ոմանց գոյացութեանց. Արիստ. ստորոգ.: *Զտեղի ոմն խոնարհ, եւ զոմն վերագոյն ասել՝ ո՛չ է առն խոհեմականի. Պղատ. տիմ.: *Որպէս երկաթ ոմն հոգիքն քաղցելոցն հրատեսակ լինելով՝ կակղագոյն լինել եւ նորագոյն. Պղատ. օրին. ՟Բ: *(Մարդն ստեղծաւ) մարմին վասն ամբառնալոյն, եւ հոգի վասն շնորհին. ոմն զի չարչարեսցի, եւ ոմն՝ զի մնասցէ. Ածաբ. ծն.: *Գետ ոմն հոսի ի գաւառի հայոց լերանցն. Ճ. ՟Ա.: *Եւ էր տեսանել զթաբոր՝ նոր զոմն սինա. Խոր. վրդվռ.: *Յետ հնոյն աւանդութեան նորս կտակարան քարոզի. ոմն ասաց զլինելոցն, իսկ ոմն կատարեաց. նա պատկերօք, սա մերձ գոլով. Դիոն. եկեղ.: *Ոմանք ի նոցանէ (ի մարդկային կրից) բնականք ասին, իսկ ոմանք յետամտականք ի մեզ եղեն. Յհ. իմ. երեւ.: *Որպէս ոմն յումեմն մեկնոցի հուր ծրարելով. Խոսրովիկ.: *Կին դու, մեծ ոմն են հաւատք քո. Եփր. համաբ. որ են ոճք խափանեալք: Անսովոր է եւ ասելն. *Եղեալք պատկերք ի ձեռաց ճարտարի, ոմն փայտեայք են, եւ ոմն քարեայք. ոմն են պղնձիք, եւ ոմն են արծաթիք, եւ ոմն ոսկիք. Ագաթ.: ՈՄԱՆ. Անլուր հոլով, որպէս Ուրումն, իրիք. *Վասն չար ունակութեան ոման (յն. իրիք) մարմնոյն, եւ անհրահանգ սննդեանն, չարն լինի չար. Պղատ. տիմ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.