- ՍԱՏԱՐ
- (ի, աց.) NBH 2-0698 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 9c գ. ἑργάτης (յորմէ թ. ըրղաթ ). operarius. Գործօղ. գործոնեայ. գործաւոր. մշակ. *Ամենայն սատարք անօրենութեան խռովեցան. ՟Ա. Մակ. ՟Գ. 6: *Արժանի է սատարն կերակրոյ իւրոյ, կամ վարձու իւրոյ. Ոսկ. մ. ՟Բ. 7: եւ Ոսկ. ՟ա. թես.: *Ամենայն սատարք՝ որք վաստակեսցեն ʼի շինուածի անդ, զվարձս ʼի տեառնէ անտի տանն ընդունին: Սատարքն վարձաւորք վաստակեսցեն յայդւոջ անդր. Մծբ. ՟Ժ. ՟Ժ՟Թ: *Խաւարին մասին սատարք ծիծաղեցան ʼի սնոտի գոյս. Համամ առակ.: ՍԱՏԱՐ. ἕριθος lanificus. Տարազագործ. ոստայնանկ. ասրագործ. *Իբրեւոստայն սատարաց մերձ ʼի հատանել. Ես. ՟Լ՟Ը. 12: *Ոստայնս ոչ յոլովագոյնս (ձօնել), քան եթէ ներամսեայ գործ միոյ սատարի. Պղատ. օրին. ՟Ժ՟Բ: ՍԱՏԱՐ. auxiliator βοηθός . Ձեռնտու. գործակից. նպաստամատոյց. *Բազում վարձէր իւր օգնականս եւ սատարս, որով զիւր չարախօսութիւն յառաջ վարել կարասցէ: Եգիտ սատար մահաթոյն իւրում չարմտածութեանն զայրն զդիւազգեաց: Բազում ինչ է սրբութիւն սատար լինել անօսրութեան, որպէս աղօթք՝ տքնութեան: Սատարք ելով շինութեան. Բուզ. ՟Դ. 15: Փարպ.: Եղտշ. ՟Ա. Պիտ.: գ. ՍԱՏԱՐ. գ. βοήθησις auxilium, opitulatio եւ αἱτία ratio, occasio. Նպաստ. ձեռնտուութիւն. եւ Պատճառ. առիթ. *Որոյ տկար է սատար յայգւոջ, գլխարկեալ առնու զվարձս իւր. Մծբ. ՟Ժ՟Է: *Միաբանութեանց ՟Բ արետայ՝ սատարս տալով նմա ʼի ձեռն խոսրանայ՝ մարտնչել ընդ հերովդէի. Խոր. ՟Բ. 28: *Զի թէ գիտէին երիցանիս զմահն՝ զոր պատրաստեալ է նոցա, ունէին արդեօք բազում սատարս լալոյ զինքեանս. Փարպ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.