- ՕՏԱՐ
- (ի, աց.) NBH 2-1028 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 10c, 11c, 12c ա. (լծ. հյ. վտար. ʼի տար. յն. է՛դէրօս, ալլօդրիօս ). ἔτερος , ἁλλότριος alter, alienus, diversus. Արտաքին կամ հեռաւոր (ոք, եւ իմն). այլ. աննման. անծանօթ. անընդել. տարագիր. վտարանդի. զատուցեալ. հեռի. անմիաբան. դրսի, ուրիշ. ... *Աստուածք օտարք: Զհետ աստուածոց օտարաց: Բուռն հարին զաստուածոց օտարաց: ՔՕտարք կերիցեն: Թողցեն օտարաց: Յազգաց օտարաց: Յորդւո՞ց իւրեանց՝ թէ յօտարաց: Խունկ օտար: Հուր օտար: Կարաս ծակ է տուն օտար: Օտար համարեալ ʼի քումմէ զօրութենէ: Որպէս թէ օտար ինչ իրք ձեզ դիպցին: Յօտարքն լերինս կարճէր ʼի կենաց. եւայլն: *Որ օտարքն են ուսմանց մերոց: Օտար էր չարախօսութիւնն: Օտար ʼի նոցանէ ունին շաւիղս: Օտար ամենեւին ʼի ճշմարտութենէ: Օտա՛ր է քեզ չողորմելն: Լեզուօք օտարօք խօսել: Օտար թեւօք պճնեալ: Այսպիսի կերպարան կարի իմն օտար է ʼի քրիստոնէից. Եւս. պտմ.: Շ. ՟ա. յհ.: Սարկ. աղ.: Խոսր.: Նոննոս.: Սարգ. ՟ա. պ. ՟Գ: *Հրաման առաք օտար լինել յայսմ կենաց. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 37: *Յամենայն իրաց չարաց, որ օտար իցեն նորոյն, ʼի բա՛ց կացէք: Որ օտար իցեն իմաստութեան գրոց, ʼի բա՛ց մերժեսցի՛ր զքեզ. Եփր. ՟ա. թես. եւ Եփր. ՟բ. տիմ.: *Իսկ Եսթ. ՟Ժ՟Զ. 10. *Ճշմարտութեանց օտար լեալ ʼի զաւակէն պարսիցʼʼ. իմա՛ ըստ յն. ճշմարտութեամբք օտար ʼի պարսից արենէ: ՕՏԱՐ. Անմասն. անբաժ. զուրկ. *Օտա՛ր եմ ամենայն բարի վարուց. ՃՃ.: ՕՏԱՐ. Նոր. նորանշան. *Օտար սքանչելիք յերկինս. ՃՃ.: ՕՏԱՐ. ξένος peregrinus. Օտարական ոք. պանդուխտ. հիւր. ղարիպ. ... *Այր օտար ես դու, եւ խախտեցար ʼի տեղւոջէ քումմէ: Արտաքոյ ոչ աչանէր օտար, զի դուռն իմ բա՛ց էր ամենայն եկելոց: Օտար էի, եւ ժողովեցիք զիս: Ի գերեզման օտարաց: Զոր եթէ առնիցես առ եղբարս, զգոյն եւ առ օտարս. եւայլն: ՕՏԱՐՔ. որպէս Արտաքինք. փիլիսոփայք. *Որ ինչ ʼի զգալիս արեգակն, յիմանալիսն աստուած, ասաց ոմն յօտարացն. Առ որս. ՟Է: մ. ՕՏԱՐ. մ. Յանիրաւութիւն. վայրապար. *Ընդէ՞ր բառնայք զու՛ր օտար տարապարտուց զազգս իմ, որ ոչինչ գործեաց չարիս. Եսթ. ՟Դ. 1:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.