- ԱՌԱՐԿՈՒԱԾ
- (ոյ, ոց.) NBH 1-0296 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 8c, 10c, 12c գ. որպէս Առարկ. առակ. առեղծուած. հանելուկ. ... *Փափագես լսել առարկուած, զի մատնեսցէ զասացօղն: Սկսանէին զառարկուածն առեղծանուլ. Փիլ. սամփս.: ԱՌԱՐԿՈՒԱԾ. որպէս Ձեռնարկումն ʼի հակառակութիւն. դիմամարտութիւն. մրցանք. եւ Ընդդիմութիւն, կամ տարադէպ իրք. եւ կամ պատճառ հակառակութեան. կամ Պատահումն. արկածք. *Յօժարութեամբ մտանիցեմք ʼի ստադիոն մարտին՝ առարկուածս առնել ընդդէմ չար ախոյեանին. Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ժ: *Առաջին ընդ նախաչար բանսարկուին առարկուած արարեալ. Աթ. ի ստեփ.: *Զգացուցանէին արքայի զառարկուածսն իրին, իբրեւ թէ վասն նորա առ ʼի նոցանէն այն բան պատերազմի իրագործի. Յհ. կթ.: ԱՌԱՐԿՈՒԱԾ. προσβολή adjectio որպէս յն. Յարումն. կցումն. *Շարամերձեալ զսա միմեանց հանդէպ առարկուածին: Ըստ առարկուածին հաստատուն սովորութեանն: Եւ որչափ սա ուրուք առարկուածաւ ʼի վերայ հասցէ. Պղատ. տիմ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.