- ԱՂԱՂԱԿ
- (ի, աւ.) NBH 1-0032 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c, 11c, 12c, 13c գ. յորմէ յն. ἁλαλαγμός jubilatio, vociferatio, κραυγή, βοή, ἧχος clamor, sonus, sonitus Գոչիւն. ձայն մեծաբարբառ՝ յոր եւ է դէպս. կանչել կանչուըռտելն. ... *Լուիցէ գոյժ ընդ առաւօտս, եւ աղաղակ ʼի միջօրեայ ժամանակի: Աղաղակ խոյոցն մաքեաց: Աղաղակեաց ամենայն ժողովուրդն առ հասարակ մեծ եւ ուժգին աղաղակաւ: Ամբոխ յոյժ եւ լալականս, եւ աղաղակ յոյժ: Աղաղակ սոդոմացւոց եւ գոմորացւոց յաճախեաց: Եւ եղեւ աղաղակ մեծ: Սրտմտութիւն, եւ աղաղակ, եւ հայհոյութիւն: Ոչ սուգ, եւ ոչ աղաղակ: Տէր լո՛ւր աղօթից իմոց, եւ աղաղակ իմ առ քեզ եկեսցէ: Լուաւ աղաղակի իմում: Ել ել աղաղակ նոցա առաջի Աստուծոյ ʼի գործոյ անտի: Զի՞նչ է ձայն աղաղակին այնորիկ: Աղաղակ ʼի բանակին այլազգեաց: Լցցին տունք նոցա աղաղակաւ. եւ այլն: *Աղաղակն ցնծութեան է ծնունդ. Լմբ. պտրգ.: *Նիւթ բարկութեան աղաղակն է: Աղաղակ՝ զանիրաւ ցասումն եւ զանհանճար կռիւսն ասէ. Ոսկ. յհ.: Գէ. ես.: *Պատիւ մեռելոյն ոչ են լալօնք եւ աղաղակք. Ոսկ. յհ.: Որպէս հնչիւն անկենդան, որպէս ժամահարի, լերանց, եւ այլն. *Սոյն ինքն աղաղակ բարձրութեան գոչման: Ի մեծ ազդմանէ այսր աղաղակի. Նար. ՟Ղ՟Բ: *Յերկոցունց աղաղակէ գոչմանն (Իսրայէլի եւ լերանց). ՟Գ. Մակ. ՟Զ. 13: ԱՂԱՂԱԿ ԲԱՌՆԱԼ, կամ ԴՆԵԼ, ԱՌՆԵԼ, ՀԱՐԿԱՆԵԼ, ՏԱԼ. Տ. ԱՂԱՂԱԿԵԼ. κράζω, βοάω clamo *Գուժեա՛, եւ ʼի բասան տաջի՛ր զձայն քո, աղաղա՛կ բարձ յայնկոյս ծովուն, զաղաղա՛կ բարձէք, գոգէ՛ք: Զաղաղակ բարձեալ՝ կարդային առ Շմաւոն: Զաղաղակ բարձին: Կացի ʼի մէջ եկեղեցւոյ աղաղակ բարձեալ: Աղաղակ արասցէ վասն նոցա յաւուր յայնմիկ իբրեւ զձայն ծովու ամբոխելոյ ալեօք: Փող հարկանէին, զաղաղակ դնէին. եւ այլն: *Փողք եղեալք՝ զկռչաձայնն զաղաղակ բարձեալ: Որոյ եւ աղաղակ իսկ եդեալ՝ ասէր: Մեծաւ գոչմամբ զաղաղակ հարեալ: Ո՞վ իցէ ʼի մարդկանէ, որ ʼի տագնապել հոգւոյն՝ զաղաղակ տացէ. Ագաթ.: *Առ սաստիկ ճեպ տագնապին զաղաղակ եդեալ՝ զօգնականն խնդրեն. Գէ. ես.: *Առ հասարակ զաղաղակ հարեալք յորդագոյն գոչմամբ. Պիտ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.