- ԻՐԱՒՈՒՆՔ
- (ւանց, ւամբք.) NBH 1-0872 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 12c, 13c, 14c գ. δικαίωμα, δίκη, δικαίωσις , κρίμα jus, justitia. (ʼի ձայնէս Իրաւ, որոյ արմատն է Իր. ընդ որում լծ. լտ. Եու՛ս, եուրիս. եւ արաբ. շէրի. որպէս եւ իռս է իրաւունք ժառանգութան): Ասի եւ ԻՐԱՒ: Որպէս Արդարութիւն. արդար եւ ուղիղ դատաստան. իրաւացի եւ արդարացի ինչ. կանոն եւ օրենք ուղղութեան. եւ Գործ ուղիղ. եւ Իրաւացի պատճառ, փաստ. հախ. ... *Յիրաւանց քոց ես ոչ խոտորեցայ: Յիրաւունս քո կեցո զիս: Արարի իրաւունս եւ արդարութիւն: Իրաւունքն ոչ ետուն կեալ: Եւ արդ եդ նմա իրաւունս եւ դատաստանս. եւայլն: *Այնպիսի բարք են չարագործաց զիրաւունսն անիրաւութիւն ասել. Եզնիկ.: *զիրաւունսն անձին ցուցանել. Սեբեր. *իրաւանցն կշիռ պակասեալ, եւ անիրաւութիւնն իսկոյն զօրացեալ. Նար. ՟Դ: *արդարադատ իրաւամբք. Իգն.: Լմբ. սղ.: *Ոչ իրաւամբք բերի յիրս ինչ, եւ անիրաւութեամբ ʼի միւս իրս. Սարգ. ՟ա. պ. ՟Զ: ԻՐԱՒՈՒՆՔ. Կարգ եւ օրէնք սահմանեալ, կամ ʼի սովորութենէ մուծեալ. կարգաւորութիւն. եւ Բաժին՝ կամ հաս. որ անկանի ումեք ըստ սահմանադրութեան օրինաց կամ սովորութեան. ... *Եղեւ իբրեւ օրէնք եւ իրաւունք ʼի մէջ իսրայ՛լ: Կացոյց ըստ իրաւանցն դաւթի ըզդասս քահանայիցն: Իրաւունք մի նոյն կացցեն եկին եւ բնակին: Այս ինչ լցին իրաւունք թագաւորին: Այս իրաւունք էին նորա զամենայն աւուրս: Իրաւունք քահանայինէին առ ʼի ժողովրդենէն. եւայլն: *օրինադրէ զիրաւունս ողջակիզացն. Նախ. թուոց.: *Զի մի՛ զարքունական սահմանեալ իրաւունս վաստակաւորացն թողցեն, կամ գողասցն. Շ. ընդհ.: ԻՐԱՒՈՒՆՍ ԱՌՆԵԼ. δικαιόω, δικάζω justifico, justum censeo, judico, ulciscor. որպէս Իրաւ առնել. դատ առնել. արդարութեամբ դատել. արդարացուցանել, կամ վրէժս խնդրել. ... *տեսին, թէ իմաստութիւն աստուծոյ է ʼի նմա առնել իրաւունս: Արասցես նոցա իրաւունս, եւ քաւեսցես զանիրաւութիւնս նոցա: Ե՞րբ արասցես ինձ իրաւունս ʼի հալածչաց իմոց: Առնէ ինձ իրաւունս ʼի ձեռաց քոց: Արար քեզ տէր իրաւունս այսօր ʼի ձեռաց ամենայն յարուցելոց ʼի վերայ քո. եւ այլն: ԻՐԱՒՈՒՆՍ ԴՆԵԼ. նոյն ընդ վ. *Ինքն իսկ տանուտէրն վասն նոցա իրաւունս դնէ. Երզն. մտթ.: ԻՐԱՒՈՒՆՍ ՀԱՄԱՐԵԼ, կամ ՎԱՐԿԱՆԵԼ. δίκαιον ἠγούμαι justum arbitror, aequum duco. Իրաւացի եւ արժան գրել. բարւոք համարել. լաւ թուիլ ինքեան. ... *Իրաւունս համարեցաւ թագաւորն: իրաւունս համարին. ՟Գ. Մակ. ՟Է. 8: ՟Բ. Պետ. ՟Ա. 13: *Իրաւունս վարկաւ, կամ վարկան, կամ վարկաք (առնել զայս ինչ եւ զայն). Լմբ. ատ. եւ Լմբ. պտրգ.: ԻՐԱՒՈՒՆՍ ՏԱԼ կամ ՑՈՒՑԱՆԵԼ. ἁπολογέομαι defendo, purgo me. Արդարացուցանել զանձն. ջատագովել պատճառօք. Փաստ առաջի դնել. *Տայ նոցա իրաւունս, եւ ո՛չ ʼի դրոց, այլ ʼի հասարակաց դիմաց: Յորժամ զսոդոմն կամէր կործանել, նախ իրաւունս տայր աբրահամու: Եւ երեմիայի զիրաւունս ցուցանելով՝ ասէր: Իրաւունս տայ թէ վասն է՞ր յամեաց օգնել. Ոսկ. մտթ. եւ Ոսկ. ես. ստէպ: մ. ԻՐԱՒԱՄԲՔ, կամ ԻՐԱՒԱՄԲ. մ. արդարապէս. δικαίως juste, jure, merito. ... *Իրաւմամբ կշտամբութիւն. Նար. ՟Հ՟Ե: *Իրաւամբք մատանէր դատաւորին. ՟Ա. Պետ. ՟Բ. 23. իմա՛ վասն մեղաց մարդկան. ուր Սարգ. իբրեւանուն իմանալով ասէ. *Իրաւամբք մանիլ, այսինքն արդարութեամբ. զի ապիրատ եւ անիրաւ ինչ ոչ գործեացʼʼ. այլք զյն. իմանան, իրաւամբք դատողին. եւ այլք ընթեռնուն, անիրաւաբար:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.