- ԱՆՁՆԱՒՈՐ
- (ի, աց.) NBH 1-0195 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 12c ա. Որպէս յն. ὐποστατικός, ὐφεστώς subsistens, per se existens Ունակ անձին, կամ ենթակայութեան. ենթակայացեալ. գոյաւոր տիրապէս ինքնութեամբ. *Գոյեղէն, եւ անձնաւոր գոլ. Կիւրղ. գանձ.: *Մի Աստուած՝ Հայր Բանին կենդանւոյ, իմաստութեան անձնաւորի. Նիւս. ի սքանչ.: *Անձնաւորք ինչ յանձնաւորաց: Անձնաւոր եւ կերպարանաւոր: Մարդն անձնաւոր է, եւ բարքն չանձնաւորք. Եզնիկ.: *Խաւարն չէ անձնաւոր ... այլ յետ լուսոյն մեկնելոյ շուք անկեալ եւ ստուերացեալ. Կիւրղ. ծն.: *Անձնաւոր էութիւն. Շար.: *Զանսկիզբն Բանդ անձնաւոր. Նար. ՟Ի՟Ը: *ԶԵրրորդութիւնն յայտնէր անձնաւոր: Իննեակ դասաւոր՝ երիցդ անձնաւոր փառաբանաւոր. Գանձ.: *Բանք հրեշտակացն, եւ մերս ... ասացականք են, եւ ոչ անձնաւորք. Սարգ. յկ. ՟Դ: ԱՆՁՆԱՒՈՐ որպէս յն. ἕμψυχος, ἑμψυχώμενος animatus, anima praeditus Հոգիաւոր. շնչաւոր. բանաւոր. հոգի ունեցօղ .... եւ հոգեւոր. հոգեկան. իմանալի. ... *Անանձնից եւ անձնաւորաց, անասնոցս, ասնոց. Փիլ. այլաբ.: *Սահմանի կենդանին, էութիւն անձնաւոր զգայական: Բանդ Աստուծոյ ընդ անձնաւոր մարմնոյ զինքն միացուցեալ: Ոչ անանձն առեալ զմարմինն, այլ անձնաւոր՝ հոգւով իմանալեաւ. Կիւրղ. գանձ. եւ Կիւրղ. պրպմ. լ. եւ Կիւրղ. հանգ.: Որպէս եւ Յհ. իմ. երեւ.: Սարկ. մարդեղ. եւ Սարկ. հանգ.: *Ճշմարտապէս Մարդ եղեւ՝ գոլով նոյն մի Որդի եւ յառման մարմնոյն մտաւորի եւ անձնաւորի. Եփր. աղ.: *Հրամայէր որպէս անձնաւորի՝ քարին, փոխիլ ʼի յայլ տեղի. Նիւս. սքանչ.: *Երկիր, կամ փող, կամ տունկ, կամ մարդ անձնաւոր. Նար.: *Զանհաս տնօրէնութեան մայր, եւ զանձնաւոր տաճար Աստուծոյ Բանին. Շար.: ԱՆՁՆԱՒՈՐ. իբր առանձնաւոր. մասնաւոր. *Զվեց երանութիւնսն ետ անձնաւոր առաքինութեանց. Լմբ. սղ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.