- ՍՏԱՑԱԿԱՆ
- (ի, աց.) NBH 2-0742 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 12c, 13c, 14c ա. κτητός, ἑπίκτητος acquisitus, possessus, adventitius. Ստացեալ կամ ստանալի ինչ. յետոյ ի ձեռս բերեալ, ընկալեալ, դնեալ, շահեալ. յետամտական. *Զօրութեամբ բնականաւ, եւ ստացականւ: Ոչ միայն զբնականն, այլեւ զստացական զուարթութիւնն ասէ. Առ որս. ՟Է: Լմբ. առակ.: *Որ ի հաղորդութենէ այլում զկարողութիւն լուսաւորելոյն ունիցի, ստացական ունի զշնորհն, եւ ոչ տիրապէս անուանի լոյս. Կիւրղ. գանձ.: *Ստացական գիտութիւն աշխատութեամբ կատարի. Լծ. եւագր.: *Ոչ ստացական, եւ ոչ չարչարանացն պարգեւք, այլ իւրն սեպհական. Իգն.: *Առ դնածոյ ումեմն կնոջ, եւ կամ առ այլոց ոմանց զի՛նչ եւ է յեղանակաւ ստացական կանանց. Պղատ. օրին. ՟Ը: Ուստի Ստացական անուն կամ դերանուն ըստ քերականաց՝ է յայտնօղ զայն ինչ, որ սեպհական է ումեք կամ իմիք. *Ստացական է, ո՛րգոն, դաւթեան երիվար. Թր. քեր.: ՍՏԱՑԱԿԱՆ. κτιστός creatus, conditus, factus κτίσις creatura. Ստեղծական, արարածական. եղական. հաստեալ ի ժամանակի. արարած. որ եւ Ստացուած ասի. *Ոչ ստացական ոք, եւ ոչ ծառայ յերրորդութեանն: Զօրութիւն անսահմանելի՝ ամենայն ստացականացս արարիչ. Նիւս. ի սքանչ.: *Զիա՞րդ իցէ եղական կամ ստացական՝ օրինադրելով որպէս բնութեամբ աստուած. Կիւրղ. գանձ.: *Ոչ տէր խոստովանէր (մակեդոն) զհոգին սուրբ, այլ՝ օտար յաստուծոյ բնութենէն, եւ ստացական, եւ պաշտօնեայ. Խոր. ՟Գ. 33: *Ի վերայ ստացականացս իմանալ, մանաւանդ զգայականացս: Ոչ իբրեւ ստացականաց հողեղինաց դասակցութիւն, այլ որպէս բանակաց հոգեղինաց. Մաքս. ի դիոն.: Ճ. ՟Գ.: *Ստացական մարմնովն արար սկիզբն փրկութեան մերոյ իմաստութիւնն: Էնն անեղ յանեղագունէն իջեալ հօրէ՝ մարմին ստացական յարգանդէ կուսին զգեցաւ. Նախ. առակ.: Յհ. իմ. երեւ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.