ԲՆԱՒ

(ի, ից.) NBH 1-497 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 12c ա. ὄλος, πᾶς, σύμπας, ἄπας totus, integer, cunctus, universus (ʼի գործիականէ բառիս Բուն.) Բոլոր. համօրէն. բովանդակ. ամէն. ամենայն. հանուր իւր սարօքն. բոլոր բոլորովին, ամմէն. ... *Առհաւատչեայն՝ ոչ ամենայն պարգեւն, այլ մասն ինչ ʼի բնաւէն. Սեբեր. ՟Է: *Բնաւից գոլով անգիտելի՝ եղեր հանուրց տեսանելի. Պիսիդ.: *Ընդ բնաւին տանջեցաւ (յն. պահանջեցաւ): Ամենայնի իսկ եւ բնաւի պէտք են: Լրումն բնաւի եկեղեցւոյ. Ոսկ. մտթ. եւ Ոսկ. եփես. եւ Ոսկ. եբր.: *Զիշխանն աշխարհի ʼի բնաւ ճոխութենէն արտաքս ընկէց. Կիւրղ. ղկ.: *Զբնաւն կատարեալ զխնդիրս: Ուսոյց զբնաւ կողմանս պարսից. Խոր. ՟Գ. 51. 54: *Ընդ բնաւս սլանան, եւ ամենայնի բաւական են: Նոյն վարէ եւ տածէ զբնաւ. Եզնիկ. (որ եւ ըստ յն. ոճոյ, բա՛ն. այսինքն աշխարհ ամենայն, տիեզերք): *Բնաւ գաւառ. առ բնաւ ազգօք. բնաւ բարբարոսաց, կամ կանանց. քան զբնաւ կենդանիս. ʼի բնաւիցն վախճան. ʼի բնաւս առ հասարակ. զբնաւ արհամարհանս. Պիտ.: տե՛ս եւ Փարպ.: եւ Նար. ստէպ: *Զբնաւ ճետ որդւոցն Իսրայէլի. Սարկ. լս.: *Իտաղիա զբնաւ իսկ զծովեզրն կոչեմ: Զբնաւ իսկ զիշխանութիւնն առեալ. Եւս. քր.: մ. ԲՆԱՒ. մ. եւ ԲՆԱՒ ԻՍԿ. σύμπαν, ὄλως, ὀλοκλήρου omnino, penitus, prorsus, sane, quidem Բոլորովին. ամենեւիմբ. ամենայնիւ. պարզապէս. իսպառ. յար եւ նման. ամենայն մասամբք. գլխովին. կարի. բոլոր. ... *Բնաւ իբրեւ զմարդ. Ագաթ.: *Բնաւ ծառայանայ ամենայն ախտից. Վրք. հց. ՟Գ: *Մինչեւ բնաւ արտաքոյ իւրեանց. Կորիւն.: *Բնաւ անզգայից նմանեցան. Մխ. երեմ.: *Անբիծ եւ անարատ զբնաւ առաքինին ասէ. Սարգ. ՟բ. պ. ՟Զ: *Ոչ իշխէր աղաչել, եւ բնաւ թափել զբարկութիւնս. Ոսկ. ես.: *Որ բնաւ սակաւ ժողովեաց՝ տասն շեղջ. Եփր. ել.: *Բնաւ իսկ կտրեալ եւ օտարացեալ էր: Իսկ դու բնաւ իսկ արքայութիւն. Նար.: *Երբեմն բնաւ իսկ սոսկագոյն իբրեւ զմարդիկ հրեշտակքն երեւեալ. Ագաթ.: *Զախտս, եւ զբնաւ զմահ իսկ. Եզնիկ.: չ. Կամ չ. Ապաքէն. արդեօք. իսկ. երբէք. համայն. յայսր ամենայնի վերայ. մի՛թէ. իւիք. անգամ. թո՛ղ զայն. *Եթէ իցէ՛ լուիցեն, եւ կամ բնաւ ծանիցենʼʼ. յն. եւ ծանիցեն. Եզնիկ. ՟Բ. 5: *Բնաւ եւ անուանի իսկ ʼի ձեզ ընդէ՞ր պոռնկութիւնʼʼ. յն. համայն, կամ գլխովին. ՟Ա. Կոր. ՟Ե. 1: *Իսկ դու ընդէ՞ր բնաւ պատմես զարդարութիւն իմʼʼ. յն. լոկ, ընդէ՞ր. Սղ. ՟Խ՟Թ. 16: *Բնաւ ո՞յր իսկ ածեալ է զձեզ այսր: Եթէ գուցէ ոք բնաւ ʼի սիրելի հարազատաց. Եղիշ. ՟Ը: *Իսկ մեք հողեղէնքս բնաւ իսկ զի՞նչ բերիցեմք ʼի հարմար զմեր նեղութիւն. Ագաթ.: *Ասելի է, թէ բնաւ ահիւ իշխեաց մահն մերձենալ ʼի նա. Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ: մ. ԲՆԱՒ ՈՉ. ՈՉ ԲՆԱՒ. ԲՆԱՒ ԻՍԿ ՈՉ. մ. οὕδεν, ἀπλῶς, οὑδαμῶς nullo modo, penitus non, nullatenus Երբէք ոչ. ոչ երբէք. ամենեւին ոչ. եւ ո՛չ իսկ. ո՛չ իւիք. իսկի. հիչ. ... *Ուսեալ բնաւ չի՛ք: Ուր չէր բնաւ զոք եդեալ: Եւ ոչ բնաւ ամենեւին հրէայ անուն անուանել իշխել. եւ այլն: *Որ բնաւ զաջ եւ զձախ ոչ գիտէր: Որ բնաւ ոչինչ իսկ են: Եւ ոչ բնաւ երեւէր, թէ լեալ ինչ իցէ անդ. Ագաթ.: *Եւ ոչ բնաւ իսկ: Բնաւ իսկ ոչ: Եւ ո՛չ բնաւ ընդ ումեք համեմատեսցի. Պիտ.: *Յայտ է թէ բնաւ եւ էր իսկ ոչ զրուանն: Զոր բնաւ չիցէ ածեալ զմտաւ. Եզնիկ.: *Հոգւոյն բնաւ չիք իսկ աչք: Եղիշ. ՟Ը: *Յորմէ եւ բնաւ իսկ ոչ մեկուսացաւ. Նար. ՟Լ՟Դ: մ. ԸՆԴ ԲՆԱՒ. մ. ἑν ᾦ τὸ πᾶν, τοῦ παντός, τὰ παντά per omnia, universim Ընդ ամենայն տեղիս. եւ Ընդ ամենայն. համանգամայն. *Հռչակ հարէք ընդ բնաւ վասն իրացդ գործելոց. Ոսկ. ես. *Ընդ բնաւ խաւար եւ ջուր էր: Խոնաւ եւ ջուր էր ընդ բնաւ: Ընդ ամենայն ՟Խ՟Գ ողոմպիադք. եւ ընդ բնաւ՝ ամք ՟Ճ՟Հ՟Դ. Եւս. քր.: