ՀԱՒԱՍԱՐ

(ի, աց, կամ ից.) NBH 2-0073 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c ա. ἵσος aequalis, par κοινωνός particeps, consors κοινός communis παραπλήσιος proximus եւն. (իբր համ հասարակ, կամ համասարաս. լծ. եւ արաբ. հազիր. թ. էզ. յն. ի՛սօս ) Զուգաչափ, դուգակշիռ. զոյգ. հասարակորդ. հաղորդ. ընկեր. յարմար. համանման. միօրինակ. հասարակաց. հաւսար. ... *Թէ յաւելու ʼի հաւասարսն այլ եւս հաւասարս, լինին ամենեքեան հաւասարք. եւ թէ պակասէ ʼի հաւասարէն հաւասար, որ մնայ՝ հաւասարք են. Եւկղիդ.: *Անհաւասարիւքն՝ հաւասարքն անհաւասարք լինիցին. Պղատ. օրին. ՟Զ: *Որչափ երկայնութիւն նորա, նոյնչփ եւ լայնութիւն եւ բարձրութիւն հաւասար. Յայտ. ՟Ի՟Ա. 16: *Ոչ որպէս հաւասար ʼի հաւասարի եղեալ ʼի մարմնին, այլ տէր առնլով զծառայի զկերպարան. Աթ. ՟Ը: *Գիտեմ թէ դատաստան հաւասարացն է. Վանակ. յոբ.: *Յորժամ հաւասարաւ զհաւասարն ցուցանեմք, յայնժամ յարացոյց կոչի. Անյաղթ պորփ.: Իսկ ՟Գ. Մակ. ՟Դ. 4. *Վասն հաւասար գթոյնʼʼ. իմա՛, հասարակաց: *Ելեալ արտաքս ʼի հաւասար միաբանութենէս. Եղիշ. ՟Ը: *Ամենայն որ ինչ ըստ աստուածութեանն է, հաւասար է սուրբ երրորդութեանն (այսինքն հասարակ է երից անձանց). Գէ. ես.: ա. ՀԱՒԱՍԱՐ. ա. հանդերձ սեռ. եւ տր. խնդ. *Դու մարդ հաւասար իմʼʼ. յն. համաշունչ. Սղ. ՟Ծ՟Դ. 14: *Իմ հաւասար է, եւ ձեր գործակիցʼʼ. յն. հաղորդ. ՟Բ. Կոր. ՟Բ. 23: *Զհաւասար թագաւորութեանս իմոյ զսեթեր. Եսթ. ՟Ժ՟Զ. 13: *Քաղաքակիցս իւր՝ հաւասարս աթենացւոց: Հաւասար հրեշտակաց: Հաւասար առնէր զանձն աստուծոյ: Զլինելն հաւասար աստուծոյʼʼ. եւ այլն: Կամ *Ոչ համարէի լինել հաւասար շանցʼʼ. յն. արժանի, իբր զուգապատիւ. Յոբ. ՟Լ. 1: *Հաւասար է այս բանին տեառն մերոյʼʼ. այսինքն յար եւ նման. Մծբ. ՟Է: նխ. ՀԱՒԱՍԱՐ. նխ. ἵσον aequale, aeque. Հանգէտ. հանգոյն. նման. ըստ չափոյ. յար եւ նման. ըստ. ոչինչ ընդհատ. զոյգ ընդ. *Չափեաց հաւասար ձողոյն: Հաւասար եղբարցն իմոց պատրաստեալ ունիմ. Եզեկ. խ. 5=9: ՟Բ. Մակ. ՟Է. 37: *Եգիպտացիք թուեն հաւասար մովսէսի. Խոր. ՟Ա. 6: *Ընտանենայ հաւասար այսմ եւ արմաւենիս. Պիտ.: *Պահեաց ʼի կերակրոցն հ դասու արդարոցն գնդի: Թէ մաքրեմք հաւասար առաջնոցն զանձինս: Հաւասար մեզ ամբողջ հաւատան. Լմբ.: *Եւ գործն հաւասար հրամանին առնոյր զկատարումն. Խոր. ՟Ա. 15: գ. ՀԱՒԱՍԱՐ. ՀԱՒԱՍԱՐՆ. գ. ἵσον aequale, exemplar, pagina. իտ. copia. Յարեւնման օրինակ. պատճէն գաղափարեալ. ... *Ի մերոց պատճենից առեալ զհաւասարն. Պրպմ. ձ: *Զհաւասար թղթոյն կամ թղթոցն դնել ʼի դիւանի. Խոր. ՟Բ. 30: ՟Գ. 48: *Զորոյ զհաւասար գրոյդ ʼի թիկանէ տառիդ ընթերցի՛ր. Մագ. ՟Ծ՟Բ: *Յափշտակեցաւ եւ գրեան.. չունելով զհաւասարն. Լմբ. յիշ.: մ. ՀԱՒԱՍԱՐ, կամ ԱՌ ՀԱՒԱՍԱՐ. մ. ἵσως, ὀμοῦ aequaliter, aeque, simul. Հաւասարապէս. միօրինակ. անխտիր. առ հասարակ. միանգամայն. ʼի միասին. զուգապէս. *Հաւասար երկոքեանն հրապարակախօս լինէին: Հաւասար բաշխեաց, կամ ետ. Ոսկ. յհ.: *Հաւասար տրոհել յինքեանս: Որպէս զհաւասար ճգնողէ. Խոր. ՟Բ. 59. 89: *Հաւասար հաստէ. Նար. ՟Ղ՟Գ: *Զամենեսեան հաւասար պատուեցէք. Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Ե: *Ամենեցուն զձիրն հաւասար ընձեռէ: Անզգամին եւ իմաստնոյն հաւասար հանդիպի. Լմբ. ստիպ. եւ Լմբ. ժղ.: *Առ հաւասար խրատելով. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 37: *Այս կենացս ճանապարհն՝ ասէ, առ հաւասար զամենայն ʼի մի տեղ ասէ. Լմբ. ժղ.: