ԱՊԱ

(-) NBH 1-0267 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c ա.մ. ԱՊԱ կամ ԱՊԱՅ, ապայի, յապա, յապայս, զապայս, առ ʼի յապայս. μέλλων, -ον futurus, -um յետոյ լինել. հանդերձեալ. ապառնի. եւ Յետոյ. ետքի, ետքը, ետեւեէն գալիքը, ետեւ. ... *Որ զառաջին գործեալ մեղսն միայն բառնայ, եւ ոչ ինչ զապային. Կլիմաք.: *Յիշեա՛ զառ յապայսն, եւ դադարեա՛ ʼի թշնամութենէ. Սիր. ՟Խ՟Ը. 6: *Արար զառ յապայսն, այսինքն զհանդերձեալսն. Ոսկ. ես.: *Զի՛նչ լինելոց էր յապա ժամանակի. Յհ. կթ.: *Մինչեւ յապայ. Լմբ. սղ.: *Որ յապայս զգեցոյց. Խոսր.: *Զապայսն, եւ զներկայն: Յապայն եւ ʼի հանդերձեալն. Վրդն. սղ.: *Յապայս յիշատակ: Որ յապայսն յուսով յայտնեսցի. Նար. ՟Խ՟Ը. եւ Նար. խչ.: *Անգիտացեալ զառ ʼի յապայսն որ գալոց էր ձաղանս. Յհ. կթ.: *Զյոյսն յապա առնէ ʼի մէնջʼʼ. այսինքն յապաղէ. Սեբեր. ՟Ժ: *Եղեւ խոչընդակն մինչեւ յապայ. Բուզ. ՟Դ. 23: Ըստ Տօնացուցի՝ ԿԱՐԳ կամ ՏՕՆՔ ԱՊԱՅԻՑ կոչին Աւուրք տօնից սրբոց յետ յայտնութեան մինչեւ ցառաջաւորս. զի յետ ութօրէից յայտնութեան գրի Տօն յհ. կրպտի. Ապա պետրոսի հայրապետի. Ապա անտոնի անապատականի եւ այլն, առանց յիշելոյ զաւուրս եօթնեկաց: մ. ԱՊԱ. ԵՒ ԱՊԱ. մ. ἕπειτα, ἕσχατον, λειπόν deinde, postea Յետոյ. զկնի. երկրորդ. յետ այնորիկ. այնուհետեւ. ետքը, ետեւ, հըպա թէ. ... *Նախ զխոտն, եւ ապա զհասկն, ապա զցորեանն ատոք: Նախ տեառն, եւ ապա մեզ: Այժմ ոչ գիտես, բայց ապա գիտեսջիր: Իբրեւ ոչ արեւ, եւ ոչ աստեղք երեւէին, ապա բառնայր ամենայն յոյս. եւ այլն: *Դարձաւ սրտմտութիւնն յողորմածութիւն ապա. Լմբ. սղ.: Վարի եւ կից ընդ նոյնանշան բառս. *Ապա առնու այնուհետեւ: Յետոյ ապա զարկուցեալ: Զկնի որոյ ապա. կամ Յետ այնորիկ ապա. կամ Եւ ապա զկնի այսորիկ. կամ Զկնի որոց ապա. Ագաթ.: Փարպ.: Յհ. իմ. ստէպ: *Ապա երբէք ուրեք թագաւորեսցէ յիս տէր. Սեբեր. ՟Ժ: *Զկնի ապա ընդարձակիլ բանիւ: Յետ փոքր ինչ ապա սրով կատարեալ. Յհ. կթ.: *Այժմ ընդ հայելի օրինակաւ տեսանեմք. իսկ յապա առ յապա յորժամ գայցէ, եւ այլն: Գոնեա յապա առ յապա դարձ լիցի առնն. Բուզ. ՟Դ. 5: շ. ԱՊԱ. շ. ԱՊԱ ԵՒ. ἅρα, οὗν, καί ergo, et Ուրեմն. ապա ուրեմն. իսկ. արդեօք. հապա, անանկ է նէ, ալ. ... *Եթէ զիս հալածեցին, ապա եւ զձեզ հալածեսցեն. եթէ զբանն իմ պահեցին, ապա եւ զձերն պահեսցեն: Եթէ որդիք, ապա եւ ժառանգքʼʼ. յորս ʼի յն. չիք շաղկապ, բայց միայն՝ եւն. որպէս եւ ʼի մեզ ստէպ այնպէս վարի՝ ʼի բաց թողլով զապայն: *Յիրաւի ապա օրինօք լինի ներբողաբանել զսա. Պիտ.: *Այս ցուցանէ ապա, թէ, եւ այլն. Լմբ. սղ.: *Եւ զի՞նչ ապա. Շ. թղթ.: շ. ԱՊԱ ԵԹԵ. շ. εἱ δὲ quod si, sin որ եւ ԱՊԱ ԹԷ. Այլ եթե. իսկ եթե. հապա թէ. ... *Ապա եթե քրիստոս քարոզի: Ապա եթե իցէ եւս ծածկեալ աւետարանն, եւ այլն: *Ապա եթե անտես առնիցես, կործանիմ. Ապա եթե ահարկու դէմս ցուցանիցես, սատակիմ. Նար. ՟Ի՟Է: *Ապա եթե ոչ կամիցիք լսել, եւ այլն. Ագաթ.: ԱՊԱ ԵԹԷ ՈՉ. Տ. ԱՊԱ ԹԷ ՈՉ. *Ոչ կարէ այլ կերպարան ընդունել. ապա եթե ոչ՝ շփոթումն լինի. Սահմ. ՟Ի՟Է: ԱՊԱ ԹԷ. Տ. ԱՊԱ ԵԹԷ. *Ապա թէ հասցէ յափն գետոյն: Ապա թէ դուք քրիստոսի էք, եւ այլն: *Ապա թէ ամենեցունն տիրես, ոչ է զարմանալի. Լմբ. պտրգ.: *Ապա թէ ոք ոչ յայտնեսցէ, եւ այլն. Ագաթ.: շ. ԱՊԱ ԹԷ ՈՉ. շ. εἱ δὲ μὴ, ἅλλως alioqui, alias, aliter որ եւ՝ ԱՊԱ ԵԹԷ ՈՉ. ԱՊ՛ԵԹԷ ՈՉ. Իսկ եթէ չիցէ կամ չլինիցի այդպէս. հապա թէ չէ, չէ նէ. ... *Եթէ առնէք ... պատմեցէ՛ք ինձ. ապա թէ ոչ՝ (այսինքն՝ իսկ եթէ չկամիք առնել), ցուցէ՛ք ինձ եւ այլն: Ապա թէ ոչ՝ ելցէ հուր եւ այլն: Եթէ տեսցես զիս յամբառնալ իմում ʼի քէն, եղիցի այնպէս. ապա թէ ոչ՝ մի՛ եղիցի. եւ այլն: շ. ԱՊԱ ՈՒՐԵՄՆ. շ. ἅρα, ἅραγε igitur, ergo Նոյն ընդ Ուրեմն. ապա, այսինքն հետեւաբար. յա՛յտ է այնուհետեւ. անանկ է նէ. ... *Յօտարաց ... ապա ուրեմն ազատ են որդիքն. Մտթ. ՟Ժ՟Է. 25: *Ապա ուրեմն եւ աստուածայինքն անգիտելիք են: Ապա ուրեմն սոյն հաստատուն գոլ եւ այլն. Սահմ. ՟Ա: Պիտ.: մ. ԱՊԱ ՈՒՐԵՄՆ. մ. Յետոյ ուրեմն. ո՛ւր ուրեմն. հուսկ յետոյ. յետ ամենայնի. ետքը ետքը. ... *Նախ յաղագս ծննդեանն շամիրամայ ... եւ ապա ուրեմն եւ այլն. Պիտ.: *Եւ ապա ուրեմն (կամ ապա ո՛ւր ուրեմն) յոբ եբաց զբերան իւր. Յով. ՟Գ. 1: (յն. յետ այսորիկ): ԱՊ՛ԵԹէ. Տ. ԱՊԱ ԵԹԷ. ԱՊ՛ԵԹԷ ՈՉ. Տ. ԱՊԱ ԹԷ ՈՉ. *Ապ՛եթէ փոխանակ այսորիկ: Ապ՛եթէ մանրեալ եւ բեկեալ: Ապ՛եթէ ոչ՝ եւ այլն. Պիտ.: Մագ. ստէպ: Առ որս.: Ոսկ.: Պղատ. եւ այլն: ԱՊ՛ԹԷ. Տ. ԱՊԱ ԵԹԷ: Ոսկ. մ. ՟Ա. 17: